Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ. 2953
Πρὸς τὸ Πανελλήνιον
Πρὸς τοὺς κατὰ τὸ Αἰγαῖον Πέλαγος καὶ τὴν Πελοπόννησον Ἐκτάκτους Ἐπιτρόπους καὶ τοὺς Ἀρχηγοὺς τῶν κατὰ ξηρὰν καὶ θάλασσαν Δυνάμεων.
Γνωρίζει ἡ Κυβέρνησις, ὅτι Πολίται τινὲς ἐπιμένουν πιστεύοντες καὶ τοὺς ἄλλους πείθοντες, ὅτι αἱ μυστικαὶ Ἐταιρεῖαι χορηγούσι μέσα σωτήρια εἰς τὴν Πατρίδα, ἢ τουλάχιστον Αἰγίδα ὑπὸ τὴν ὁποία συνδεόμενοι μεταξύ των ἄνθρωποι διὰ μυστικῶν δεσμῶν δύνανται νὰ ἀπολαύσωσιν ἐντὸς Πατρίδος των καὶ διὰ τῆς ξένης ἐπιρροῆς ἀξιώματα, τιμᾶς, καὶ τὸ πλέον τύχην, ὃ ἐστὶ χρήματα.
Ὅσον καὶ ἂν ἐλεεινολογῆ ἡ Κυβέρνησις τὴν ἀπειρίαν τῶν Ἑλλήνων τῶν ἀπὸ τοιαύτας εἰσηγήσεις παρασυρομένων δὲν ἤθελε δώσει τὴν προσοχήν της, ἂν δὲν ἦτο καταπεπεισμένη πόσον ὄλεθρια ἄποτελεσματα δύναται νὰ φέρη εἷς τὴν κρίσιμον ταύτην στιγμὴν ἢ περὶ τούτων γνώμη, τὴν ὅποιαν οἱ ἔχθροί τῆς Ἑλλάδος ἤθελον συστήσει καὶ τὸν Κόσμον, καὶ εἷς τὰς Εὐρωπαϊκᾶς Κυβερνήσεις.
Ἂν ἡ Ἑλλὰς ἔγκατελειφθη ἀπό τό 1821 ἕως τὸν Ἰούλιον μήνα τοῦ τελευταίου ἔτους, τοῦτο προῆλθε διότι….
οἱ ἐχθροί της τὴν παρέσταιναν ἀδιακόπως πρὸς τοὺς Βασιλεῖς, ὡς λαὸν ἐπαναστατωθέντα καὶ ἀγωνιζόμενον ὕπο τὴν διεύθυνσιν καὶ ὕπό τους σκοποὺς Μυστικῶν Ἑταιρειῶν, ὅθεν ἐπήγασαν αἱ Καταστροφαὶ τῆς Ἱσπανίας καὶ Ἰταλίας.
Εὔκολον ἦτο ἀναμφιβόλως νὰ ἀναιρεθῆ ἡ σφαλερὰ αὐτὴ δόξα. μ” ὅλον τοῦτο ἐχρειάσθησαν ὁλόκληρα ἑπτὰ ἔτη βασάνων καὶ δυστυχιῶν εἷς ἀναίρεσίν της. Μόλις ἀνηρέθη, καὶ ἐνῶ ἡ Ἑλλὰς ἄρχιζει νὰ λαμβάνη δείγματα εὔνοιας καὶ καλοκαγαθίας ἐκ μέρους τῶν Συμμαχικῶν Δυνάμεων, οἱ ἔχθροί της θέλουν πάλιν τὴν παραστήσει ὡς ὑπεξούσιον τῶν Μυστικῶν Ἑταιρειῶν, καὶ εἷς ἀπόδειξιν τούτου θέλουν φανερώσει, ὅτι ὑπὸ διαφόρους ὀνόμασιν αἱ Ἐταιρεῖαι αὑταὶ ὑπάρχουν καὶ πολλαπλασιάζονται μεταξύ των ἐν τοῖς πράγμασι καὶ τῆς πολιτικῆς τάξεως, καὶ τῆς στρατιωτικῆς δυνάμεως, ἴσως καὶ αὐτοῦ τοῦ στόλου.
Τόσον οὐσιῶδες θεωρεῖ τοῦτο ἡ Κυβέρνησις ὥστε μὴ ἐγκρίνουσα νὰ δείξη διὰ τινὸς δημοσίου καὶ ἐπισήμου πράξεως τὴν ὕπαρξιν αὐτοῦ τοῦ κακοῦ, ἐκπληροὶ διὰ τοῦ τύπου τῆς παρούσης ἐγκυκλίου τὸ χρέος, τὸ ὁποῖον δὲν ἠμπορεῖ νὰ παραμελήση χωρὶς νὰ καθυποβληθῆ εἷς βαρυτάτην εὔθυνην. Τῷ ὄντι τοιοῦτον δημόσιον ἔγγραφον μεταξύ τῶν Πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιμένουσι νὰ μὴν παραχωρῶσιν εἷς τὴν Ἑλλάδα ἔντιμον μέλλον, ἤθελε χρησιμεύσει ὡς μέσον τοῦ νὰ ἀποδείξωσιν ὅτι οἱ Βασιλεῖς διὰ τῶν εὐεργεσιῶν των ὑποθάλπουσιν εἷς τὴν Ἑλλάδα τὸν ἐχθρόν, τὸν ὁποῖον καὶ ἀλλαχοῦ, καὶ εἰς τὰς ἰδίας των Ἐπικρατείας πολεμῶσι.
Ἡ παρατήρησις αὕτη, Κύριοι, σᾶς διδάσκει μὲ πόσην φρόνησιν καὶ ὀξυδέρκειαν ἀπαιτεῖται ἡ ἐκπλήρωσις τῆς ἀκολούθου παραγγελίας τῆς Κυβερνήσεως.
Θέλετε κοινοποιήσει διὰ ζώσης φωνῆς εἷς τούς ὑπαλλήλους σας ἢ τοὺς ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν σας ἀξιωματικούς, τὸ περιεχόμενον τῆς παρούσης, καὶ θέλετέ τους κάμει νὰ σᾶς φανερώσουν ἂν ἀνήκουν εἷς καμμίαν τῶν Μυστικῶν Ἑταιρειῶν, ἢ ὄχι.
Ἂν εἶναι τὸ πρώτον θέλετέ τους παρατηρήσει, ὅτι ἐὰν εἷς τὴν παρελθοῦσαν κατάστασιν τῆς ἀναρχίας, καὶ τῆς ἀταξίας ἦταν ἴσως ἀναγκαῖον εἷς τούς πολίτας νὰ ζητήσωσι προσωπικὴν ἀσφάλειαν διὰ τοῦ δεσμοῦ μυστικῆς τινὸς Ἑταιρείας, ὁ δεσμὸς οὗτος διαλύεται καθ” ἣν στιγμὴν ὁ τοῦ νομίμου ὅρκου καὶ πρὸς τὴν Κυβέρνησιν, καὶ πρὸς τοὺς Νόμους, χορηγεῖ εἷς ἕνα ἕκαστον καὶ εἷς ὅλους, ὄλας τὰς ἀπαραιτήτους ἀσφαλείας.
Ἀπὸ τοιαύτην ἀρχὴν ὁρμώμενοι εὐκόλως, θέλετε ἀποδείξει τὸ ἀσυμβίβαστον τῶν δύο ὅρκων, ἤγουν τοῦ ὑπηρετεῖν τὸ Κράτος, καὶ ὑπηρετεῖν μυστικὴν Ἑταιρείαν, τῆς ὁποίας ὁ σκοπὸς εἶναι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἄγνωστος εἷς τούς Ἑταίρους.
Ἂν λοιπὸν οἱ ὑπάλληλοί σας ἢ οἱ ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν σας ἀξιωματικοὶ ἀνήκουσιν εἷς τινά Ἑταιρείαν, ἀνάγκη νὰ παραιτηθῶσι, καὶ περὶ τούτου ὀφείλεις νὰ μᾶς βεβαιώσης. Ἐξ ἐναντίας θέλετέ τους ἐξηγήσει τοὺς κινδύνους εἷς τούς ὁποίους ἐκτίθενται πλανώμενοι ἀπὸ ὀλίγους τινὰς ὅλως διόλου εἰς τὰ τοιαῦτα ἐνασχολούμενους. Ἀπὸ τὴν κατηγορίαν τῶν Ἑταιρειῶν τῶν μὴ συμβιβαζομένων μὲ τὰ κατὰ Νόμους καθεστῶτα δὲν ἀποκλείομεν καὶ τὴν πρὸ αἰώνων γνωριζομένην ὑπὸ τῷ ὀνόματι τῆς Ἀδελφοποιείας, ἢ Ἀγάπης.
Παραγγέλεσθε, Κύριοι, κατ” ἐπανάληψιν νὰ κάμετε χρῆσιν τῆς κοινοποιήσεως ταύτης κατὰ τὸν συνετώτερον καὶ ὠφελιμώτερον τρόπον.
Προθύμως ἡ Κυβέρνησις θέλει δεχθῆ τὰς εἰδοποιήσεις, ὄσας ἐν καιρῶ καὶ τόπῳ θέλετε δυνηθῆ νὰ τὴν χορηγήσετε.
Ἐν Πόρῳ τῇ 8 Ἰουνίου 1828
Ὁ Κυβερνήτης
Ι. Α. Καποδίστριας
Κατόπιν ἀκολούθησε ἠ Εγκύκλιος ἀρ. 4286 ὅπου γίνεται νόμος τοῦ κράτους μὲ τύπο ὅρκου τῶν Δημοσίων ὑπαλλήλων στὶς 26 Αὐγούστου 1831, λίγους μῆνες πρὶν τὴν δολοφονία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου