Στην χειρότερη "λύση" που θα καταλήξουν οι δύο πλευρές, είναι το «Ιλιντένσκα Μακεντόνιγια» (Μακεδονία του Ίλιντεν) και όλα δείχνουν ότι προς τα εκεί στοχεύουν.
Την πρόταση έκαναν τα Σκόπια και η ελληνική πλευρά την αντιμετωπίζει μάλλον θετικά. Πρόκειται για ιστορικό και όχι για γεωγραφικό όρο, ο οποίος παραπέμπει στην εξέγερση του Ίλιντεν (Προφήτη Ηλία) το 1903, όταν ο σλαβικός πληθυσμός της ευρύτερης γεωγραφικής Μακεδονίας είχε εξεγερθεί εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. ...
Το κεντρικό επιχείρημα του Ζάεφ είναι ότι αυτό το όνομα μπορεί να γίνει αποδεκτό από την εθνικιστική σλαβομακεδονική αντιπολίτευση του VMRO και ως εκ τούτου μπορεί να συγκεντρώσει την αναγκαία ενισχυμένη πλειοψηφία για την αλλαγή του Συντάγματος. Επίσης, λόγω της ιστορικής-συναισθηματικής φόρτισης είναι απολύτως αποδεκτή από τη σλαβομακεδονική πλειονότητα, ανεξαρτήτως κομματικής προτίμησης.
Στις 9.30 το πρωί του Σαββάτου θα ενημερώσει τον Παυλόπουλο, ο Τσίπρας και θα έχει τηλεφωνικές επαφές με τους πολιτικούς αρχηγούς αμέσως μετά.
ΤΙ ΑΚΡΙΒΏΣ ΌΜΩΣ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΤΟ ΊΛΙΝΤΕΝ;
Το συγκεκριμένο όνομα κρύβει παγίδες καθώς η εξέγερση του Ίλιντεν στις αρχές του 20ού αιώνα είχε ως απώτερο στόχο τη δημιουργία αυτόνομης «Μακεδονίας», στην οποία θα περιλαμβάνονταν και ελληνικά εδάφη.
«Το όνομα αυτό, Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ίλιντεν παραπέμπει ευθέως στην Εξέγερση του Ίλιντεν που έλαβε χώρα στις 20 Ιουλίου το 1903 και επρόκειτο για μια επανάσταση των Σλαβόφωνων της περιοχής εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και γιορτάζεται στα Σκόπια ως Εθνική επέτειος» όπως είπε στον ΣΚΑΙ ο Αλέξανδρος Μαλιάς.
«Παραπέμπει επίσης στην αντίστοιχη ημερομηνία του 1944 στη συνάντηση του Ασνόμ όπου άρχισε να οικοδομείται η σύγχρονη Εθνική ταυτότητα των Σκοπιανών» τόνισε επίσης ο κ. Μαλιάς.
Σύμφωνα με τον κ. Μαλιά το Ίλιντεν βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην εθνική συνείδηση των Σκοπιανών παρότι την εξέγερση την διεκδικεί και η Βουλγαρία.
Η Εξέγερση του Ίλιντεν (σ.σ Εξέγερση του Προφήτη Ηλία-Μεταμορφώσεως) ήταν επανάσταση σλαβοφώνων της Μακεδονίας που οργανώθηκε και υλοποιήθηκε στο Μακεδονικό έδαφος από την αυτονομιστική οργάνωση Εσωτερική Μακεδονο-Αδριανουπολιτική Επαναστατική Οργάνωση τον Ιούλιο (σύμφωνα με το Ιουλιανό Ημερολόγιο) / Αύγουστο (σύμφωνα με το Γρηγοριανό Ημερολόγιο) του 1903 ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σήμερα αυτή η επανάσταση γιορτάζεται στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ως εθνική επέτειος και για πολλούς στη χώρα θεωρείται η αρχή της Σλαβομακεδονικης εθνογένεσης, ενώ την υιοθετεί και η Βουλγαρία.
Ονομάστηκε έτσι από την ημέρα που ξεκίνησε, την ημέρα του Προφήτη Ηλία, στις 20 Ιουλίου (Ιουλιανό Ημερολόγιο) / 2 Αυγούστου 1903 (γρηγοριανό ημερολόγιο), στο Βιλαέτι του Μοναστηρίου και συγκεκριμένα στους καζάδες Αχρίδας, Πρέσπας, Κιτσόβου, Μοναστηρίου, Φλώρινας, Καστοριάς και Καϊλαρίων, όπου σημειώθηκε και η πιο έντονη και εντυπωσιακή σε αποτελέσματα δράση, στα βόρεια διαμερίσματα του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης, που γειτόνευαν με τη βουλγαρική ηγεμονία και σε ορισμένες περιοχές του Βιλαετίου της Αδριανούπολης, κυρίως στην περιοχή των Σαράντα Εκκλησιών.
Δυο αλληλομισούμενες οργανώσεις συντόνιζαν τη δράση των Βούλγαρων κομιτατζήδων στη Μακεδονία: Η Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (Εσ. ΜΕΟ) που επιζητούσε τη δημιουργία αυτόνομου κράτους και η Εξωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (Εξ. ΜΕΟ) που δρούσε με σκοπό την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία.
Μια επαναστατική προσπάθεια σε περιοχές της βόρειας Μακεδονίας το 1902, έχει αποδοθεί στην Εξ. ΜΕΟ. Την κατέστειλαν οι Τούρκοι με ευκολία. Τον Απρίλιο του 1903, το γαλλικό πλοίο «Γκουανταλκιβίρ» ανατινάχτηκε μέσα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ενώ η Οθωμανική Τράπεζα καταστράφηκε από εμπρησμό. Δεν έχει ξεκαθαριστεί ποια από τις δύο οργανώσεις (Εσ. ή Εξ. ΜΕΟ) ευθύνεται για τα σαμποτάζ. Το βέβαιο είναι ότι η επανάσταση, που από καιρό προετοιμαζόταν, ξέσπασε ανήμερα της γιορτής του προφήτη Ηλία, στις 20 Ιουλίου (2 του Αυγούστου με το νέο ημερολόγιο) του 1903. Στην ιστορία έμεινε ως «επανάσταση του Ίλιντεν (της ημέρας του Ηλία)».
Ξεσηκώθηκαν οι περιοχές στο Βιλαέτι του Μοναστηρίου με τους επαναστάτες να κυριεύουν τρεις πόλεις. Ο ξεσηκωμός άντεξε δυο μήνες και έσβησε στα τέλη Σεπτεμβρίου με τους Τούρκους να σφάζουν αδιάκριτα σλαβόφωνους και ελληνόφωνους πληθυσμούς.
Παλιές πηγές θεωρούν ιθύνοντες της επανάστασης τις ηγεσίες και των δύο ΜΕΟ. Η επίσημη Βουλγαρία τη χρεώνει στην Εξ. ΜΕΟ. Οι κάτοικοι των Σκοπίων θέλουν ηγέτες του ξεσηκωμού τους ανθρώπους της Εσ. ΜΕΟ. Το βέβαιο είναι πως, όσο οι Τούρκοι ξεκαθάριζαν τις εστίες αντίστασης, οι της Εξ. ΜΕΟ δολοφονούσαν στελέχη και ηγεσία της Εσ. ΜΕΟ. Σύντομα, η Εσ. ΜΕΟ βρέθηκε με ηγεσία από ανθρώπους που προέρχονταν από την Εξ. ΜΕΟ και ουσιαστικά υπηρετούσαν τον βουλγαρικό επεκτατισμό. Η επανάσταση του Ίλιντεν όμως είναι για τους επισήμους του κράτους των Σκοπίων η απαρχή της «εθνικής αφύπνισης των Μακεδόνων», παρ’ όλο που ούτε η Εσ. ΜΕΟ αναφερόταν σε μακεδονικό έθνος ούτε η επιστήμη το έχει ως τώρα ανακαλύψει.
Όπως κι αν έχει το ζήτημα, η 20ή Ιουλίου, η Ίλιντεν, είναι η ημέρα της εθνικής γιορτής στο κράτος των Σκοπίων. Και οι εκδιωχθέντες ή φυγάδες της τότε επανάστασης κατέληξαν είτε νοτιότερα στην Ελλάδα είτε στη Βουλγαρία. Από εκεί, μετανάστευσαν κατά κύματα στην Αυστραλία και στον Καναδά, όπου φυγάδευσαν τα οράματά τους για μια «ανεξάρτητη Μακεδονία», στήνοντας οργανώσεις. Οι απόγονοί τους ήταν που χρηματοδότησαν τις κινήσεις για τον μετασχηματισμό της ομόσπονδης δημοκρατίας του Τίτο στο σημερινό ανεξάρτητο κράτος.
Η δράση της Εσ. ΜΕΟ είχε ευαισθητοποιήσει τους Έλληνες του ανεξάρτητου ελληνικού Βασιλείου. Στην Αθήνα δημιουργήθηκε η Εθνική Εταιρεία (1894) που από το 1896 άρχισε να στέλνει ανταρτικά σώματα εθελοντών στη Μακεδονία. Όλα είχαν κακό ή σχεδόν κακό τέλος καθώς οι Τούρκοι τα εξουδετέρωναν μάλλον εύκολα. Στα 1903, όλοι πλην Σέρβων ενδιαφέρονταν σφοδρά για τη Μακεδονία. Δημιουργήθηκε αυτό που οι ξένοι ονομάζουν «μακεδονική σαλάτα», το ανακάτεμα που οι Έλληνες εννοούν όταν μιλούν για «ρωσική σαλάτα». Με τους Σέρβους να ενδιαφέρονται κυρίως για τους «αδερφούς στη Βοσνία και στην Ερζεγοβίνη».
Στην ίδια τη Μακεδονία, οι κομιτατζήδες της Εξ. ΜΕΟ έσφαζαν αδιάκριτα κάθε απρόθυμο να συνεργαστεί στον εκβουλγαρισμό της περιοχής, οι αυτονομιστές της Εσ. ΜΕΟ προχωρούσαν στην επανάσταση του Ίλιντεν, οι Έλληνες διαμαρτύρονταν για τα μύρια όσα υπέφεραν, η Ρουμανία έστελνε πράκτορες να πείσουν τους Κουτσόβλαχους ότι είναι «αδέρφια Ρουμάνοι», ενώ πίεζε τον σουλτάνο να τους αναγνωρίσει ως χωριστό έθνος, και οι μεγάλες δυνάμεις αποφάσιζαν να αναλάβουν δράση. Με αφορμή την αιματηρή καταστολή του Ίλιντεν, Ρώσοι και Αυστριακοί έσυραν τον σουλτάνο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, σ’ ένα θέρετρο πλάι στο Γκρατς της Αυστρίας, που για τον λόγο αυτό έμεινε ονομαστό: Τη Μυστέργη. Εκεί, του επιβλήθηκε το λεγόμενο «πρόγραμμα της Μυστέργης» (1η Οκτωβρίου του 1903).
Προέβλεπε τον χωρισμό της Μακεδονίας σε τρία Βιλαέτια: Θεσσαλονίκης, Μοναστηρίου και Κοσσυφοπεδίου, με ανάλογες αυξομειώσεις των όμορων. Οι διοικητές θα διορίζονταν από τον σουλτάνο, ενώ οι μεγάλες δυνάμεις θα αναλάμβαναν την αναδιοργάνωση της χωροφυλακής, όπου θα συνυπηρετούσαν χριστιανοί και μουσουλμάνοι. Κάθε Βιλαέτι θα είχε χωριστό προϋπολογισμό, ώστε τα έσοδά του να ξαναρίχνονται σ’ αυτό ως επενδύσεις. Οι ντόπιοι θα είχαν πρόσβαση στα αξιώματα της δικαιοσύνης και της διοίκησης.
Έμειναν όλα στα «θα» κι υπήρξαν και κάποιες βασικές τροποποιήσεις: Διορίστηκε γενικός διοικητής ο Χιλμί πασάς, κλήθηκε ένας Ιταλός να οργανώσει τη χωροφυλακή και δημιουργήθηκαν πέντε «πολυδύναμα» αστυνομικά κέντρα. Της Δράμας με Άγγλο διοικητή, των Σερρών με Γάλλο, του Μοναστηρίου με Ιταλό, των Σκοπίων με Αυστριακό και της Θεσσαλονίκης με Ρώσο! Κάπου εκεί εξεγέρθηκαν και οι Αλβανοί, επειδή κανένας δεν τους έλαβε υπόψη του. Το αποτέλεσμα ήταν να εξαιρεθεί από τις «μακεδονικές διοικητικές ρυθμίσεις» ένα τεράστιο κομμάτι από το Κοσσυφοπέδιο που καμιά δουλειά δεν είχε να λέγεται Μακεδονία αλλά μπήκε στο κόλπο, ώστε, μέσω αυτού, να μπορέσει κάποια στιγμή να έχει λόγο επέκτασης στο Αιγαίο και η Αυστροουγγαρία.
Δυο χρόνια αργότερα, εκτός από τη χωροφυλακή, όπου τοποθετήθηκαν οι εκπρόσωποι των μεγάλων δυνάμεων, τίποτα δεν είχε προχωρήσει. Είχε όμως ανάψει για τα καλά ο Μακεδονικός Αγώνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου