Η Βόρειος Ήπειρος προπύργιο Ελληνισμού και Πατριωτισμού. Τις προηγούμενες μέρες ήμουν παρών στις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στο Καλπάκι Ιωαννίνων καθώς και στη Βόρειο Ήπειρο.Η Μάχη του Καλπακίου ήταν από τις σκληρότερες μάχες που έδωσε ο ελληνικός στρατός αλλά και καθοριστικής σημασίας για να ξεκινήσει η αντεπίθεση και να ελευθερωθεί,έστω προσωρινά,ένα μεγάλο κομμάτι της Ηπείρου μας.Εκεί,που στα χιονισμένα βουνά της Βορείου Ηπείρου οι ήρωές μας πολέμησαν σαν Έλληνες. Ξεκινώντας το ταξίδι μου από την Αθήνα για την Βόρειο Ήπειρο σκεφτόμουν ότι θα μεταφέρω λίγο αέρα ελληνικό στους ανθρώπους εκεί που είναι τελείως ξεχασμένοι από το ελληνικό κράτος.Όμως αυτό που ένοιωσα εκεί,είναι ότι οι Βορειοηπειρώτες μας είναι πολύ πιο Έλληνες,πολύ πιο Πατριώτες,πολύ πιο Αγωνιστές από πολλούς που κατοικούν στον σημερινό ελλαδικό χώρο.Γύρισα γεμάτος δύναμη από εκεί και το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι δε θα σταματήσω να αγωνίζομαι για τα σκλαβωμένα αδέρφια μας,στη Βόρειο Ήπειρο. Χρήστος Ρήγας
Αντί ν’ ακούμε κάθε ιστορική γελοιότητα λόγω άγνοιας και βαρβαρότητας και κάθε φορά να ψάχνουμε το κατάλληλο επιχείρημα για ν’ απαντήσουμε, θα ήταν καλό να επικεντρωθούμε στα θεμελιακά ερωτήματα. Το πρόβλημα δεν είναι βέβαια αν η Τουρκία έχει δικαιώματα στη θάλασσα και στα νησιά, διότι πολύ απλά δεν έχει. Δεν δημιούργησε τίποτα και μόνο κατάστρεψε. Το αληθινό πρόβλημα είναι ότι πιστεύει ότι η Μικρά Ασία της ανήκει εξ ολοκλήρου. Σ’ αυτήν την προσέγγιση, που έχει το χαρακτηριστικό του μονόπλευρου, έχει ξεχάσει γιατί θεώρησε αναγκαίο να διαπράξει μια τριπλή γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων και να συνεχίζει τώρα με τους Κούρδους. Έχει ξεχάσει ότι το κράτος δεν αποτελείται από αυτόχθονους λαούς. Αντιθέτως τους έχει καταπατήσει για να κατασκευάσει με τεχνητό τρόπο ένα κράτος του τρόμου μέσω της τρομοκρατίας. Έχει ξεχάσει, επίσης, ότι αναγκάστηκε να καταστρέψει πολιτισμούς, ναούς, εκκλησίες, κοιμητήρια για να επιβάλλει στους αδιάφορους που δεν ξέρουν τι σημαίνει ιστορία, ότι ήταν από πάντα στη Μικρά Ασία. Και τώρα που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με το Κουρδιστάν, την Δυτική Αρμενία, αλλά και με τους Αλεβίτες, προσπαθεί να φέρει στην επιφάνεια εργαλεία προπαγάνδας για να κρύψει την αλήθεια. Η Τουρκία είναι κράτος κατακτητή, όχι αυτόχθονου λαού της Μικράς Ασίας.
Σπάνιες ελληνικές αρχαιότητες «βγήκαν στο σφυρί» στη Ν.Υόρκη. Ανάμεσά τους αγάλματα, κυκλαδικά ειδώλια και κεφαλές με θεότητες της Αθηνάς και της Αφροδίτης. «Ο πρέσβης μας θα έπρεπε να είναι εκεί» λένε οι ειδικοί. Για πέντε ολόκληρες ημέρες στη Ν. Υόρκη σπάνιες ελληνικές αρχαιότητες αποτέλεσαν τα κορυφαία εκθέματα στην έκθεση ΤΕFAF. Η υπόθεση θα μπορούσε να αποτελέσει σπουδαία διαφήμιση της Ελλάδας και του πολιτισμού που κληρονόμησε. Τα εκθέματα όμως δεν ήταν μόνο για θαυμασμό των επισκεπτών αλλά τα διέθεταν προς πώληση. Η αφρόκρεμα της αμερικανικής κοινωνίας και κυρίως εκατομμυριούχοι συλλέκτες έργων τέχνης από όλο τον κόσμο βρέθηκαν αυτές τις ημέρες στην έκθεση, μόνο και μόνο για να αγοράσουν τα σπάνια εκθέματα. Γνώστες της αρχαιολογικής αξίας των γλυπτών ζητούν απαντήσεις για την νομιμότητα και μιλούν για συγκεκαλυμμένη νομιμοποίηση αρχαιοτήτων. «Εάν αποτελούν προϊόντα αρχαιοκαπηλίας ή αποκτήθηκαν με παράνομο τρόπο, θα έπρεπε να διερευνηθεί», λένε. Αυτό δεν εμποδίζει τους διοργανωτές να φιλοξενούν στη λεωφόρο Παρκ Άβενιου ενενήντα έξι από τις μεγαλύτερες γκαλερί του κόσμου, οι οποίες πουλάνε γλυπτά από διάφορους αρχαίους πολιτισμούς. Είναι το παγκόσμιο ραντεβού των αρχαιοπωλών που μπορούν μέσα σε λίγες μέρες να δειγματίσουν και να πουλήσουν γλυπτά αμύθητης αξίας. Ανάμεσά τους αγάλματα, κυκλαδικά ειδώλια και κεφαλές με θεότητες όπως η Αθηνά και η Αφροδίτη και ο Διόνυσος. Ο Σύμβουλος τέχνης Νίκος Σταθούλης ανέδειξε το θέμα στην σελίδα του και σχολίασε ότι το ιδιότυπο παζάρι στην Αμερική γίνεται χωρίς την αντίδραση τη ελληνικής πολιτείας ούτε καν του πρέσβη μας. «Αποτελεί την αφρόκρεμα στο εμπόριο τέχνης παγκοσμίως. Συμμετέχουν 96 από τις μεγαλύτερες γκαλερί έργων τέχνης και πουλάνε αρχαιότητες και έργα τέχνης τα οποία χρονολογούνται από την αρχαιότητα μέχρι το 1920. Την μεγαλύτερη επιτυχία έχουν τα ελληνικά αριστουργήματα τα οποία έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ. Ο πρέσβης μας θα έπρεπε να είναι εκεί». Οι περισσότερες ελληνικές αρχαιότητες χρονολογούνται στην ελληνιστική περίοδο, αλλά υπάρχουν και μερικά σπασμένα ειδώλια του κυκλαδικού πολιτισμού, τα οποία χρονολογούνται στο 2.600-2.200 π.Χ. Αυτό από μόνο του εγείρει τεράστιο θέμα καθώς είναι γνωστή η υπόθεση του «θησαυρού της Κέρου» δηλαδή της αρπαγής των σπουδαίων ειδωλίων από το κυκλαδονήσι τη δεκαετία του ’50 από σπείρα αρχαιοκαπήλων. Μέρος από τα κλεμμένα επέστρεψαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του ‘ 90, αφού καταβλήθηκαν τεράστια ποσά για τον επαναπατρισμό τους.
ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΑΦΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. (ΠΟΙΑ ΤΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΥΡΔΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ). Συγκλονιστικές απαντήσεις στα ερωτηματικά σχετικά με την ξαφνική επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα στην Ελλάδα(πληροφορίες από τον τύπο και τα δημοσιεύματα που έχουν προηγηθεί και κυρίως από αξιόπιστες διπλωματικές πηγές, που γνωρίζουν καλά την Αμερικανική εξωτερική πολιτική). Ο Μπάρακ Ομπάμα δεν έρχεται την Ελλάδα μόνο και μόνο για να ευχαριστήσει, όπως είπε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου τον Αλέξη Τσίπρα για τις μεταρρυθμίσεις που έχει πάρει η κυβέρνηση του. Γιατί το Στεϊντ ντιπάρτμεντ θεωρεί αυτήν την επίσκεψη πιο σημαντική απ’ όλες τις άλλες επισκέψεις αμερικανών προέδρων στην Ελλάδα; Σκόπιμη η επίσκεψη Ομπάμα, λόγω της προγραμματισμένης επίσκεψης του Ρώσου ΥΠΕΞ Λαβρώφ. Η Αμερική θέλει να εξασφαλίσει την στήριξη της Ελλάδας, τώρα που ανοιχτά η Ατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ) σφίγγει στρατιωτικά την μέγγενη στην Ρωσία. Ο Ομπάμα έρχεται να βολιδοσκοπήσει κατά πόσο η ενδοτική παρούσα κυβέρνηση της Αθήνας, το πειθήνιο εκτελεστικό της όργανο και με ποια ανταλλάγματα θα μπορούσε να αποδεχθεί, να χαρίσει κάποια νησάκια μας και ειδικά το νησί του Ταξιάρχη, την όμορφη Λέσβο, στην Άγκυρα. Ο Ομπάμα έρχεται να διαπραγματευτεί κατά πόσο θα μπορέσει να διαχειριστεί η κυβέρνηση Τσίπρα την μοιρασιά στο Αιγαίο. Οι αμερικανοί, λέγουν αξιόπιστες διπλωματικές πηγές, σκέφτονται να παραχωρήσουν ελέω Αθηνών ένα μέρος του Αιγαίου πελάγους στην Τουρκία, ως αντάλλαγμα, έτσι ώστε να αποδεχθεί η Άγκυρα την ίδρυση ενός Κουρδικού κράτους, το οποίο θα περιλαμβάνει και κάποια εδάφη της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Ποια τα ανταλλάγματα που θα προσφέρουν οι αμερικάνοι στην κυβέρνηση Τσίπρα μέσω της επίσκεψης Ομπάμα, για να αποδεχθεί μια τέτοια μεγάλη προδοσία εις βάρος της πατρίδας μας; Το πρώτο αντάλλαγμα έχει να κάνει με την μείωση ή και ακόμα και την εξάλειψη του χρέους μας, με ταυτόχρονη επιστροφή στο νόμισμα της Δραχμής(Η Αμερική θα πιέσει και την Γερμανία για να αποδεχθεί μείωση του Ελληνικού χρέους). Το δεύτερο αντάλλαγμα της αφορά τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, σχετικά με την πώληση σύγχρονων οπλικών συστημάτων από την Αμερική στην Ελλάδα. Αντιπρόταση και Αντιπροσφορά δηλαδή, ώστε να αποτρέψουν την μεγάλη προσφορά της Ρωσίας η οποία θα έχει πολύ ευνοϊκούς όρους για να χορηγήσει στην Ελλάδα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη 3ης γενιάς Sukhoi Su-34, ρωσικά συστήματα αεράμυνας S300 και ρωσικά τεθωρακισμένα. Ο Αμερικανός πρόεδρος θα επιδιώξει με κάθε μέσο, ακόμη και με άμεσες απειλές και στυγνούς εκβιασμούς να εκδιώξει παντελώς την Ρωσική συμμετοχή, σε ρωσικά οπλικά συστήματα από τις Ένοπλες Δυνάμεις μας. Η Αμερική θα προσφέρει και αυτή πολεμικά αεροσκάφη 3ης γενιάς F35 και θα αναλάβει το κόστος εκσυγχρονισμού των υπαρχόντων καταπονημένων μας F16. Το τρίτο αντάλλαγμα έχει να κάνει με την «υπόγεια» στήριξη της Ουάσιγκτον στις μελλοντικές εθνικές μας εκλογές, έτσι ώστε να συνεχίσει όσο κι αν αυτό ακούγεται αδύνατον, λόγω των δημοσκοπήσεων, να κατοικοεδρεύει στο Μέγαρο Μαξίμου και να διαχειρίζεται τον δημόσιο κορβανά η παρούσα κυβέρνηση Τσίπρα, έστω και σε συνεργασία με κάποιο άλλο κόμμα, αν όχι με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» του Καμένου. Οι τελευταίες προκλητικές δηλώσεις Ερντογάν στηρίζονται σε αμερικανικές πλάτες, διότι θέλουν να τον επαναφέρουν με το μέρος τους, ώστε να τον αποσπάσουν από την Ρωσία. Οι Ρώσοι γλίτωσαν τον Ερντογάν από την δολοφονία του, όταν αυτή επρόκειτο να γίνει με το στρατιωτικό πραξικόπημα του καλοκαιριού.
Σε μια πρωτοφανή πρόκληση την οποία η Αθήνα και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας-ΥΠΕΞ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσπάθησαν να κρατήσουν μυστική(!!), η Τουρκία αμφισβήτησε εμπράκτως την ελληνική υφαλοκρηπίδα νότια του Καστελόριζου στέλνοντας την φρεγάτα «Geliboglu» ώστε να παρεμποδίσει τις επιστημονικές έρευνες του σκάφους RV Med Surveyor. Το ερευνητικό σκάφος αποχώρησε από την περιοχή πριν ολοκληρώσει πλήρως τις έρευνες του, με την Άγκυρα να δημιουργεί τετελεσμένα σε μια κρίσιμη περιοχή όπως αυτή του Καστελόριζου και της Ρόδου. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Ενώ το σκάφος βρισκόταν σε περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην περιοχή νότια του Καστελόριζου ,παρενοχλήθηκε από την φρεγάτα “Geliboglu”, ο κυβερνήτης της οποίας ζήτησε από τον καπετάνιο του ερευνητικού σκάφους να αποχωρήσει ισχυριζόμενος ότι δεν έχει έγκυρη άδεια για έρευνες στην περιοχή που αποτελεί μέρος της τουρκικής υφαλοκρηπίδας και συνεπώς για την συνέχιση των εργασιών του θα έπρεπε να απευθυνθεί στις τουρκικές αρχές. Ακoλούθησε διπλωματικό παρασκήνιο και η Αθήνα αποφάσισε να στείλει και για συμβολικούς λόγους την φρεγάτα «Νικηφόρος Φωκάς», όμως πρακτικά και παρά τα διμερή διαβήματα που έγιναν, σιωπηρά επιβλήθηκε de facto η τουρκική αξίωση καθώς οι δυο φρεγάτες ελληνική και τουρκική, βρέθηκαν να «συνοδεύουν» (σύμφωνα με εξωραϊσμένη διαρροή του επεισοδίου σε κυριακάτικη εφημερίδα) το ερευνητικό σκάφος μέχρι την στιγμή διέλευσης από τον 28ο Μεσημβρινό ο οποίος διέρχεται και τέμνει στο μέσο την Ρόδο. Το ερευνητικό σκάφος RV Med Surveyor είχε ζητήσει από τις ελληνικές αρχές την άδεια για την διενέργεια επιστημονικών ερευνών σε περιοχή που εκτείνεται νότια του Καστελόριζου μέχρι και δυτικά της Ρόδου. Η πρόκληση αυτή συνέπεσε με τις δηλώσεις του Ρ.Τ.Ερντογάν με τις οποίες αμφισβητεί την Συνθήκη της Λωζάνης. Σύμφωνα με το liberal.gr oι ελληνικές αρχές και ο αρμόδιος Σταθμός του Ηρακλείου εξέδωσαν την NAVWARN 502/16 στις 21 Οκτωβρίου οπού ανήγγειλαν την διεξαγωγή των επιστημονικών ερευνών από το συγκεκριμένο σκάφος χωρίς να καθορίζεται η ημερομηνία λήξης των ερευνών («μέχρι νεωτέρας» ανέφερε η NAVWARN) Ο 28ος Μεσημβρινός με βάση και συντεταγμένες που έχει επιδώσει στην ελληνική πλευρά η Άγκυρα, αποτελεί το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας της τουρκικής υφαλοκρηπίδας όπως την υπολογίζει η τουρκική πλευρά διαγράφοντας σχεδόν πλήρως την ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα. Τι να την κάνεις την επίδειξη ισχύος στις παρελάσεις αν δεν έχεις την πολιτική βούληση;
Στις εορταστικές εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου που πραγματοποιήθηκαν στο Βουλιαράτι και στη Κλεισούρα παρευρέθη ο πρόεδρος της Λ.Ε.Π.ΕΝ Χρήστος Ρήγας και τίμησε τους πεσόντες του Έπους του 40, που ηρωικά θυσίασαν τις ζωές τους στα ματωμένα βουνά της Βορείου Ηπείρου.
Σε κλίμα εθνικής υπερηφάνειας πραγματοποιήθηκε η κατάθεση στεφάνου από τον πρόεδρο μας και άλλους επισήμους στο μνημείο του Υψώματος 731 που δεσπόζει ανάμεσα στα βουνά της Κλεισούρας και πλάι στον Αώο ποταμό.
Η επική μάχη του υψώματος 731
Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, οι Έλληνες, από τον χειμώνα, κατείχαν το ύψωμα αυτό που δέσποζε στα στενά της Κλεισούρας και έφραζε τον δρόμο των Ιταλών για την Ελλάδα. Ο Μουσολίνι, που ήθελε να νικήσει χωρίς τη βοήθεια των Γερμανών, επί έναν μήνα ετοίμαζε μια φοβερή επίθεση εναντίον των Ελλήνων. Είναι η γνωστή Εαρινή Επίθεση, η οποία άρχισε στις 6 το πρωί της 9ης Μαρτίου 1941 και το κύριο βάρος της εκδηλώθηκε στο Ύψωμα 731 και τα διπλανά 717 και Μπρέγκου Ράπιτ, τα οποία υπεράσπιζε κυρίως το 5ο Σύνταγμα Πεζικού Τρικάλων. Όλος ο τομέας της Ι Μεραρχίας συγκλονίστηκε από ορυμαγδό εκρήξεων βλημάτων πυροβολικού παντός διαμετρήματος και βαρέων όλμων. Τετρακόσια κανόνια έβαλαν επί 2,5 ώρες στο κεντρικό μέτωπο. Πάνω στις ελληνικές θέσεις έπεσαν κάπου 100.000 βλήματα. Με το ξημέρωμα προστέθηκαν και 190 βομβαρδιστικά αεροπλάνα. Το έδαφος ανασκάφτηκε και όλα τα δέντρα του υψώματος κατακόπηκαν. Στις 9 ακριβώς, ο διοικητής του ΙΙ/5 τάγματος Δημήτριος Κασλάς εξέδωσε προς τους διοικητές των λόχων του της εξής διαταγή: “Επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρι εσχάτων. Ουδείς θα κινηθή προς τα οπίσω. Εμψυχώσατε άνδρας σας και τονώσατε το ηθικόν των. Προμηνύεται λυσσώδης επίθεσις του εχθρού, η οποία όπως δήποτε θα αποκρουσθή και θα συντριβή. Τηρήσατέ με ενήμερον τακτικής καταστάσεως. Επαναλαμβάνω, τότε μόνον θα διέλθη ο εχθρός εκ της τοποθεσίας μας, όταν αποθάνωμεν άπαντες επί των θέσεών μας”. Και πράγματι, την ίδια στιγμή άρχισε η κανονική επίθεση του Ιταλικού Πεζικού κατά του υψώματος, με τη βεβαιότητα ότι πάνω σ’ αυτό δεν έμεινε ψυχή. Όμως, παρά τις μεγάλες απώλειες, οι Ιταλοί διέρχονται τον φραγμό και προχωρούν. Και τότε έγινε κάτι το συγκλονιστικό. Μέσα από τα χώματα, τις πέτρες, τα διαλυμένα συρματοπλέγματα, τους ξεκοιλιασμένους γαιόσακους, αναδεύτηκαν ανθρώπινα όντα. Ήταν οι Τρικαλινοί υπερασπιστές του υψώματος, οι οποίοι, όσοι επέζησαν από τον ανηλεή βομβαρδισμό ανασηκώθηκαν, έσφιξαν το όπλο, σημάδεψαν και έριξαν στο ψαχνό. “Τα ελληνικά πολυβόλα γάζωσαν τις πλαγιές. Οι Ιταλοί αιφνιδιάστηκαν και καθηλώθηκαν. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε άλλες δυο φορές την ίδια ημέρα και 4-5 φορές ημερησίως για δυο εβδομάδες με νικητές πάντα τους Έλληνες. Ως τις 13 Μαρτίου το Ύψωμα 731 υπεράσπιζαν οι Τρικαλινοί. Μετά αντικαταστάθηκαν από το 19ο Σ.Π. Σερρών, το οποίο έδειξε τον ίδιο ηρωισμό και κράτησε απόρθητα τα στενά. Ο Μουσολίνι ταπεινωμένος γύρισε στην Ιταλία. Το τίμημα όμως ήταν βαρύ για το 5ο Σύνταγμα: Αξιωματικοί: νεκροί 6, τραυματίες 8, εξαφανισθέντες 1. Οπλίτες: νεκροί 119, τραυματίες 425, εξαφανισθέντες 27.
Μαθήτρια με ισλαμική μαντίλα παρέλασε χθες στην μεγάλη μαθητική παρέλαση του Συντάγματος και αποτελεί κλασικό παράδειγμα της πολυπολιτισμικής κοινωνίας που επιβλήθηκε με το έτσι θέλω στην Ελλάδα. Φυσικά η μαθήτρια δεν ευθύνεται για απολύτως τίποτα, η ευθύνη είναι του πολιτικού συστήματος διαχρονικά που επέτρεψε την αθρόα αλλοίωση της ελληνικής κοινωνίας. Από την άλλη η αφομοιωτική δύναμη της Ελλάδας κάποιες φορές κάνει θαύματα. Ο Θεός να βάλει το χέρι του. Αρκετοί ήταν αυτοί που παραξενεύτηκαν όταν είδαν το κορίτσι, το οποίο διέφερε ενδυματολογικά από όλες τις υπόλοιπες συμμαθήτριές της. Η μικρή μαθήτρια διέφερε ενδυματολογικά από όλες τις υπόλοιπες συμμαθήτριές της, καθώς εκτός από τη μαντίλα, φορούσε παντελόνι και ζακέτα κρύβοντας κάθε σημείο του σώματός της, την ώρα που οι συμμαθήτριές της έκαναν παρέλαση με κοντές φούστες και πουκάμισα. Πρόκειται για μια αριστούχο μαθήτρια που κατάφερε με τις επιδόσεις της να ξεχωρίσει στο σχολείο της και να κρατήσει την ελληνική σημαία… Ξεχωριστή παρουσία και από την μαθήτρια από το Αφγανιστάν που παρέλασε για πρώτη φορά και δήλωσε περήφανη γι' αυτό.
«Ότι μας έφαγαν οι ξένοι ως γλάροι» Μακρυγιάννης «Ποιος το περίμενε στ’ αλήθεια να βγουν ψευτιές και παραμύθια και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους, που μας τα ‘λέγαν κάθε βράδυ απ’ τα Λονδίνα τους. Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει, δε θα το βάλουμε μαράζι και δε θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε, γιατί δεν είν’ πρώτη φορά που μας τη σκάσατε και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε: Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου κι όσο μπορείς κρατήσου και στα παλιά παπούτσια σου, γράψε όσα λεν οι εχθροί σου. Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά, οι σύμμαχοι στη μοιρασιά, κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις, γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις. Σε κάθε χιονισμένη ράχη, σαν πολεμούσαμε μονάχοι, όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε και μεσ’ στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε. Μα ξεχάστηκαν όλα εκείνα, η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα, ίσως μία μέρα εμάς, που τόσο αίμα εχύσαμε, να μας καθίσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε. Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ’ ένα στόμα: Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου κι όσο μπορείς κρατήσουν και στα παλιά παπούτσια σου, γράψε όσα λεν οι εχθροί σου. Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά, οι σύμμαχοι στη μοιρασιά, κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις, γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις». Και πάλι, όπως τότε που ζούσε, η τραγουδίστρια της νίκης, η Σοφία Βέμπο, μας παρηγορεί και μας εμψυχώνει. Γιατί και σήμερα «πάλιν Ηρωδιάς, μαίνεται πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν επί πίνακι την κεφαλήν»… του Γένους μας «ζητεί λαβείν». Αυτή είναι η Ευρώπη, «Ηρωδιάς», και έλαβε την κεφαλή μας «επί πίνακι» (=στο πιάτο) γιατί οι δήμιοι, οι νεκροθάφτες του λαού, οι υποδηματολείκτες των ξένων, είναι εντός των συνόρων. Έπεσαν πλέον και τα φωτοστέφανα, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, της Αριστεράς. Ωσάν ξεραμένο φιδόδερμα εγκατέλειψε, κυριολεκτικά εν μιά.. βρυξελλική νυκτί, τις σαπουνόφουσκες περί αγώνων και θυσιών. Τόσα χρόνια τάιζε τον λαό με το γρασίδι της, δήθεν ανυπότακτης αντίστασης, του ακαταδάμαστου πρόμαχου των δικαίων του λαού και όταν ήρθε η ώρα, η μεγάλη ιστορική στιγμή, ανθοστρώνει το δρόμο, της υποτέλειας, χειρότερης της προηγούμενης «Και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης». Το ποια είναι αυτή η Αριστερά και ποιος ο γενέθλιος χώρος της, αφήνω έναν, μακαρίτη πια, αριστερό να μας το ερμηνεύσει: «Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε σοβαρή αντίσταση κατά της χούντας. Το πράγμα περιορίστηκε σε μία τουριστικού τύπου αντίσταση από το εξωτερικό, όπου πρωταγωνιστούσε, όπως και στο κυρίως ειπείν θέατρο, η πληθωρική Μελίνα Μερκούρη, που το ‘παιζε Πασιονάρια… Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η εξέγερση του Πολυτεχνείου ονομάστηκε έπος. Η σημαντικότερη συνέπεια του “έπους” του Πολυτεχνείου, είναι το γεγονός πως η ημέρα της πτώσης του, η 17 του Νοέμβρη, χάρισε το όνομά της στην οργάνωση “17 Νοέμβρη”. Επίσης, το “έπος” δημιούργησε εντελώς κατά λάθος μία “ηρωίδα”, τη Μαρία Δαμανάκη, της οποίας ο ηρωισμός συνίσταται στην εκφώνηση από το ραδιόφωνο τωn φοιτητών των συνθημάτων και των ανακοινώσεων της Συντονιστικής Επιτροπής. Πάντως, πολλοί είχαν την ευκαιρία να βάλουν υποψηφιότητα για πολιτικοί εκεί μέσα στο Πολυτεχνείο. Για τον Μίμη Ανδρουλάκη, τον Κώστα Λαλιώτη και τον Στέφανο Τζουμάκα, ηγετικά στελέχη της εξέγερσης, ο δρόμος προς τη βουλή, την πολιτική σκηνή, το πολιτικό παρασκήνιο και την εν γένει ελληνική πολιτική αθλιότητα ξεκινάει από κει. Όπως και να ‘ναι, το “έπος του Πολυτεχνείου” έγινε ένα ισχυρό αντιστασιακό άλλοθι για κείνους που για εφτά χρόνια λούφαζαν, και ξαφνικά έγιναν αντιστασιακοί εν μία νυκτί, καλά προφυλαγμένοι οι περισσότεροι απ’ την πολυκέφαλη μάζα που τους περιέβαλλε πανταχόθεν. Ευτυχώς που η οίηση και ο κομπασμός για ένα έπος ελάχιστα επικό, άρχισε να ξεφουσκώνει σιγά-σιγά». (Βας. Ραφαηλίδη, «Ιστορία –κωμικοτραγική- του Νεοελληνικού Κράτους 1830-1974», εκδ. του «Εικοστού Πρώτου»). Τέλος πάντων. Τώρα τι γίνεται; Τα πράγματα πια έχουν ξεδιαλύνει. Τούτη την στιγμή έχουμε δύο παρατάξεις στην πατρίδα. Από την μία οι εθελόδουλοι πολιτικοί, πρώτoν οι παλαιοκομματικοί καταστροφείς, ανίκανοι και τυχοδιώκτες και, δεύτερον, οι νεοφανείς, άτολμοι «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι». (Καλά λέει η παροιμία «να σε φυλάει ο Θεός από παλιό διακονιάρη και νέο άρχοντα»). Και από την άλλη ο δυστυχής λαός, εγκλωβισμένος στα δεσμά τους, τους οποίους σιχαίνεται, απεγνωσμένος, διότι δεν βλέπει ελπίδα μεταβολής. («Μεγίστη επικουρία τοις ατυχούσι ελπίς μεταβολής», λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος). Τα δεινά της πατρίδας αυξάνονται, η φτώχεια, για το σύνολο του απλού λαού, είναι προ των πυλών. Τι θα γίνει; «Η πενία στάσιν εμποιεί και κακουργίαν» έλεγε ο Αριστοτέλης (Πολιτικά, 1256β). Η πενία οδηγεί σε επανάσταση και «κακουργίαν». Αν φτάσουμε ως τον χειμώνα, όταν τα έξοδα πληθαίνουν, τότε δεν θα βλέπουμε αγανακτισμένους, εν πολλοίς χασομέρηδες, να διαδηλώνουν στην πλατεία Συντάγματος, αλλά οικογενειάρχες οργισμένους για όλα αυτά τα εμετικά που βιώνουν τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι δεν θα περιοριστούν μόνο σε αερόπλαστα συνθήματα. Και αυτό λέγεται «στάσις», δηλαδή εξέγερση, επανάσταση. Ας το καταλάβουμε. Με τα όσα υπέγραψαν τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, με χέρια και ποδάρια, οι κομματικές… συν-μωρίες, ακυρώθηκε η Επανάσταση του ’21. Εθνική κυριαρχία, ειπώθηκε αυτό, δεν υπάρχει πια. Δηλαδή είμαστε πάλι, μετά από 195 χρόνια, υπό Κατοχή και αιχμαλωσία, σκλάβοι. Σε μία νέα Γερμανοκρατία πια. Κάποιοι «φρόνιμοι» μας λένε να κάτσουμε φρόνιμα, τα μνημόνια, η συμφορά, μας σώζουν. «Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζε την για πόρνη» έλεγε ο Ελύτης. Τα μνημόνια υποστηρίζονται, κυρίως, από τους κλεφτοκατσικάδες, αυτούς που βογγούν οι ξένες τράπεζες από τα εμβάσματά τους, τον ιδρώτα του λαού. Τους περιγράφει εξόχως ο Βάρναλης: «Πέτα την ανθρωπιά σου/κι απ’ τον αφέντη πιάσου/κι άμα σε φτύσει αυτός/να κάθεσαι σκυφτός/και θα ‘χεις τα μεγαλεία,/ στην σάπια πολιτεία». Δεν έχουν ιερό και όσιο, φτάνει μόνο να κατέχουν την εξουσία και τις απολαβές της. Είναι ντροπή μας, να κυβερνούν τον τόπο και να παρελαύνουν κάθε βράδυ από τα συνένοχα κοπροκάναλα, οι αφανιστές της πατρίδας μας. Δεν μπορούν να σώσουν τον τόπο, είναι διεφθαρμένοι μέχρι μυελού οστέων. Θέλω να γράψω κι άλλα, αλλά θα παραβώ όλο το Σύνταγμα (ή σύντριμμα), και σταματώ. Ας μην απελπιζόμαστε, αδελφοί!! Το πιο πηχτό, ψηλαφητό σκοτάδι είναι πριν ξημερώσει. Κάντε κουράγιο Έλληνες… Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός Δάσκαλος, Κιλκίς
Σοβαρή ανησυχία προκαλούν οι νέες δηλώσεις του ασυγκράτητου πλέον Τούρκου προέδρου Ρ.Τ.Ερντογάν ο οποίος αυτή τη φορά δεν δίστασε να απειλήσει πρακτικά με εισβολή -στο πρότυπο της Κύπρου το 1974- λέγοντας ότι «θα υπερασπιστούμε και θα προστατέψουμε τους ομοεθνείς μας στην Ελλάδα» κατά τη διάρκεια δημόσιας ομιλίας του.... Σε νέες προκλητικές δηλώσεις προχώρησε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν λέγοντας πως «θα υπερασπιστούμε και θα προστατέψουμε τους ομοεθνείς μας στην Ελλάδα». «Οτιδήποτε συμβαίνει στη περιοχή έχει άμεση σχέση με την Τουρκία. Γυρίσαμε ποτέ στο παρελθόν την πλάτη μας όταν αντιμετώπισαν δυσκολίες οι ομοεθνείς μας στην Βουλγαρία, στην Ελλάδα, στα Σκόπια, τα αδέλφια μας στην Βοσνία, στην Αλβανία και στο Κόσοβο;», δήλωσε σε δημόσια ομιλία του, όπως μεταδίδει ο ΣΚΑΙ. «Είπαμε ποτέ πως οι υποθέσεις αυτές είναι εσωτερικές; Μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη μας; Οπως έχω αναφέρει, άλλα είναι τα φυσικά μας σύνορα και εντελώς διαφορετικά είναι τα σύνορα της καρδιάς μας», είπε και πρόσθεσε: «Τα αδέρφια μας, που βρίσκονται από την Ευρώπη μέχρι και την Αφρική, από τη Μεσόγειο μέχρι και τις ατελείωτες στέπες της Κεντρικής Ασίας βρίσκονται στα σύνορα της καρδιάς μας. Για εμάς τα Βαλκάνια είναι το ένα μέρος της καρδιάς μας και ο Καύκασος το άλλο μέρος». «Η έχθρα προς τους ξένους στην Ευρώπη αυξάνεται και εμείς είμαστε οι πρώτοι που αντιδρούμε. Γιατί; Διότι εκεί ζουν 5 εκατομμύρια μας που έχουν τις ρίζες τους στην Τουρκία. Επιπλέον πρέπει να προσθέσουμε και τα αδέλφια μας από το Τουρκιστάν, το Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία που εγκαταστάθηκαν στην Ευρώπη. Είναι ηθική μας υποχρέωση να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα τους και να βρούμε λύσεις στα προβλήματα τους», τόνισε μεταξύ άλλων.
Ντόμινο εξεγέρσεων στα νησιά του Bορειοανατολικού Αιγαίου φοβούνται αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., οι οποίοι «βλέπουν» να πυκνώνουν τα επεισόδια στα κέντρα φιλοξενίας μεταναστών σε Σάμο, Χίο και Λέσβο. Η βασική αιτία λόγω της οποίας διατηρείται το κλίμα ηλεκτρισμένο, είναι η τραγική καθυστέρηση στη διεκπεραίωση των αιτημάτων ασύλου, που έχει ως αποτέλεσμα να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα νησιά περίπου 12.000 μετανάστες και πρόσφυγες. Τα στελέχη των γραφείων υποστήριξης ασύλου είναι τρομοκρατημένα, καθώς γίνονται στόχος υβριστικών και άλλων επιθέσεων από αγανακτισμένους μετανάστες που στρέφονται εναντίον τους βλέποντας ότι η παραμονή τους στα νησιά παρατείνεται. Τελευταίο επεισόδιο ήταν αυτό της περασμένης Τετάρτης στο hot spot της ΒΙΑΛ στη Χίο, όπου ξέσπασαν ταραχές με αφορμή διαμαρτυρία Σύριας σε υπάλληλο της Yπατης Αρμοστείας για την καθυστέρηση στην εξέταση του αιτήματος ασύλου. Με απόφαση της ηγεσίας της Αστυνομίας βρίσκονται στη Λέσβο τρεις διμοιρίες των ΜΑΤ από την Αθήνα και μία από τη Θεσσαλονίκη, ενώ από μία διμοιρία βρίσκεται σε Χίο, Σάμο και Λέρο. Στο πλαίσιο της αυξημένης επαγρύπνησης των Αρχών, έχουν σταλεί στα συγκεκριμένα νησιά δεκάδες αστυνομικοί της Διεύθυνσης Αλλοδαπών, ενώ συντρέχουν και «διμοιρίες υποστήριξης» που επανδρώνονται με άνδρες των τοπικών δυνάμεων. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην πρόληψη και αποτελεσματική καταστολή τυχόν εξεγέρσεων. Καλά πληροφορημένες πηγές από την ΕΛ.ΑΣ. αναφέρουν ότι τα έξοδα για κάθε έναν από τους άνδρες των ΜΑΤ που βρίσκονται στα νησιά ανέρχονται σε 60 ευρώ την ημέρα (22-25 ευρώ για σίτιση και 35 ευρώ για στέγαση). Αυτό σημαίνει ότι για μία διμοιρία που αριθμεί 20 άνδρες απαιτούνται περίπου 1.200 ευρώ την ημέρα και 36.000 ευρώ το μήνα. Για τις επτά διμοιρίες, δηλαδή, χρειάζονται περίπου 250.000 ευρώ μηνιαίως. Τα ποσά καλύπτονται από ευρωπαϊκά προγράμματα, ύστερα από μία χρονοβόρα και γραφειοκρατική διαδικασία. Ενδεικτικό του φόβου για επεισόδια είναι ότι οι επτά διμοιρίες από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη παραμένουν στο Βορειοανατολικό Αιγαίο παρότι κατά τη διάρκεια ενός μήνα μπορεί να χρειαστεί να επέμβουν μόνο δύο ή τρεις φορές κατά μέσο όρο. Το βάρος της πρόληψης έχει πέσει και στις ειδικές υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ., που καλούνται να υποστηρίξουν το πληροφοριακό δίκτυο.
Ακούστε το τραγούδι από τα παλικάρια της Κρήτης. Οι Τιτάκης – Κώστας Χειλάς σε ένα τραγούδι που αγγίζει όλους τους Έλληνες.. «Μη πολεμάς τον Έλληνα» Τέτοιες προσπάθειες δείχνουν ότι έχουμε ακόμα δυνάμεις να παλέψουμε σαν λαός απέναντι σε όλους αυτούς που μας ξεπουλάνε. Μπράβο στα παιδιά από την Κρήτη..
Μετά από πολύωρη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η πλειοψηφία αποφάσισε ότι ο περιβόητος νόμος δεν ειναι σύμφωνος με το Σύνταγμα της Ελλάδος. Συγκεκριμένα,υπέρ της αντισυνταγματικότητας του νόμου ψήφισαν κατά τις ίδιες πηγές, 14 δικαστές, ενώ 11 σύμβουλοι αποτέλεσαν την μειοψηφία. Κατά την έξοδό του από το κτίριο του ΣτΕ ο πρόεδρος του ανώτατου δικαστηρίου, Νικ. Σακελλαρίου, δεν θέλησε να κάνει καμία δήλωση. "Δεν μπορώ να κάνω απολύτως καμία δήλωση. Η διάσκεψη είναι μυστική" ανέφερε χαρακτηριστικά. Tο Συμβούλιο της Επικρατείας παρά τα σενάρια που επικρατούσαν, έκριναν πως ο νόμος δεν ακολουθεί τις διατάξεις του Συντάγματος. Μένει μόνο να εξακριβωθεί σε ποιά σημεία τέθηκε ζήτημα συνταγματικότητας προκαλώντας μία τόσο ξεκάθαρη ως προς το αποτέλεσμα απόφαση.
Εν καιρώ πολέμου είναι πολλά αυτά που λαμβάνουν χώρα τα οποία υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν αδιανόητα. Συγκλονιστική είναι και η ιστορία του μικρού πολεμιστή, Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου. Ο οποίος το 1940 έφυγε με το πατέρα του και κατατάχθη στον πόλεμο. Την ιστορία του "μικρού Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου" την αφηγείται ο Έλληνας Υφυπουργός Τύπου σε δήλωση του στην γαλλόφωνη εφημερίδα Messager d' Athenes. Να σημειωθεί ότι και άλλες εφημερίδες της εποχής φαίνεται να έδωσαν χώρο από το πρωτοσέλιδο τους στον μικρό Αναστάσιο Χαραλαμπόπουλο, όπως ήταν και η εφημερίδα "Ακρόπολις", η οπόια αναφέρθηκε στον 13χονο πολεμιστή με το τίτλο "Ο Μικρότερος δεκανεύς του Κόσμου" Η δήλωση του Υφυπουργού Τύπου κάτω από την φωτογραφία του μικρού παιδιού στην "Messager d' Athenes": “Ο μικρός Αναστάσιος Χαραλαμπόπουλος που έφυγε με τον πατέρα και προήχθη σε δεκανέα δι’ εξαιρέτους υπηρεσίας.” Μέσα σε ένα τραίνο που μετέφερε στρατιώτες, όταν έφτασε στην Κοζάνη, βρέθηκε ένας πιτσιρίκος ανάμεσα στις αποσκευές. Εδήλωσε ότι ήθελε να πάει στον πόλεμο μαζί με τον πατέρα του που βρισκόταν μεσ’ στο τραίνο και ότι τίποτε στον κόσμο δεν θα τον έπειθε να γυρίσει σπίτι του. Ο πατέρας τον πήρε στο λόχο του! Σύντομα ο Αναστάσης δέχτηκε το βάπτισμα του πυρός. Πολέμησε με τους μεγάλους και τον έβαλαν στην πρώτη γραμμή, την ημέρα που μπήκαν στην Κορυτσά. Αργότερα, ένα κρυολόγημα υποχρέωσε τον μικρό να αφήσει τον λόχο του για να αναπαυθεί σε ξενοδοχείο της πόλεως. Μια νύχτα ξύπνησε από ένα θόρυβο,που ερχόταν από το διπλανό δωμάτιο.Δεν άργησε να καταλάβει ότι ένα ραδιόφωνο βρισκόταν σε λειτουργία. Χωρίς να πει λέξη και χωρίς να κάνει θόρυβο στοίβαξε μπροστά στην πόρτα της ύποπτης κάμαρας όσα μπορούσε περισσότερα έπιπλα. Κατόπιν έτρεξε για να ξυπνήσει τους ενοίκους. Λίγα λεπτά αργότερα ένας ιταλο-αλβανός κατάσκοπος βρισκόταν στα χέρια των αρμοδίων και ύστερα από λίγες ώρες ο Αναστάσιος Χαραλαμπόπουλος, γιος του Αλέξανδρου, 13 ετών, διοριζόταν δεκανέας.
Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Πρωθυπουργό, Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Τις πρώτες πρωινές ώρες στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c’est la guerre», δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο, εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων. O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος…, ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως». Ο Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη «ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940. Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο. Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει. Η Ελλάδα γιορτάζει με την 28η Οκτωβρίου την είσοδό της στον πόλεμο, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του πολέμου. Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία. Κατά στην επέτειο του «ΟΧΙ», τηλεόραση και ραδιόφωνο προβάλλουν επετειακές εκπομπές μνήμης και κάνουν ιδιαίτερη μνεία στην «τραγουδίστρια της νίκης» Σοφία Βέμπο, η οποία με τα πατριωτικά της τραγούδια εμψύχωνε τους στρατιώτες και μετέδιδε τον ενθουσιασμό της προέλασης των ελληνικών δυνάμεων στη Βόρεια Ήπειρο. Σχετικό επίσης επετειακό υλικό παρουσιάζει και όλος ο ελληνικός έντυπος τύπος (εφημερίδες και περιοδικά). Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Γίνονταν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο. Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΠΕΑΝ και ΕΠΟΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας). Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν. Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.
Μεγάλη γιορτή η σημερινή για ολόκληρη την Ελλάδα και ιδιαίτερα για τη Θεσσαλονίκη. Δεν γιορτάζεται μόνο η μνήμη του Αγίου Δημητρίου του Μηροβλήτη, πολιούχου της πόλης, αλλά και η απελευθέρωσή της από τους Τούρκους. Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280-284 μ.Χ. και πέθανε το 303 ή το 305 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη και αποτελεί ένα από τους Μεγαλομάρτυρες της Χριστιανοσύνης. Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303, διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής. Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα στη φυλακή ευλόγησε τον μαθητή του Νέστορα να νικήσει τον ειδωλολάτρη παλαιστή Λυαίο. Η νίκη του Νέστορα εξόργισε τον Γαλέριο και έτσι ο μεν Νέστορας αποκεφαλίστηκε, ο δε Δημήτριος δολοφονήθηκε με λογχισμό στα πλευρά. Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου. Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο να πατά τον άπιστο Λυαίο. Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο ομώνυμος ναός πάνω από τον τάφο του. Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου. Η 26η Οκτωβρίου αποτελεί την πλέον σημαντική ημέρα για τη Θεσσαλονίκη, καθώς η γιορτή του πολιούχου Άγιου Δημητρίου συνδυάζεται με την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης, το 1912.
Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α' Βαλκανικός Πόλεμος). Θέατρο των επιχειρήσεων, η περιοχή της Μακεδονίας. Ο ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία. Όμως, από την αρχή των εχθροπραξιών σοβούσε σοβαρή διαφωνία μεταξύ του αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου. Ο διάδοχος επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς Βορρά, ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη φυσική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, μια περιοχή με στρατηγική σημασία, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. «Καθιστώ υμάς υπευθύνους διά πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής» του τηλεγραφεί επιτακτικά. Τελικά, ο Κωνσταντίνος πείθεται με τη μεσολάβηση του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου Α' και στις 25 Οκτωβρίου η εμπροσθοφυλακή του ελληνικού στρατού φθάνει προ των πυλών της Θεσσαλονίκης. Είχε προηγηθεί η καθοριστική νίκη στη Μάχη των Γιαννιτσών (19 - 20 Οκτωβρίου), που είχε κάνει ευκολότερη την προέλαση του ελληνικού στρατού. Ο Χασάν Ταξίν Πασάς που υπερασπιζόταν τη Θεσσαλονίκη δεν είχε άλλη δυνατότητα, παρά να ζητήσει μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλης. Στις 25 Οκτωβρίου οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να επιτραπεί στον Ταξίν να αποσυρθεί με το στρατό και τον οπλισμό του στο Καραμπουρνού και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου. Ο Κωνσταντίνος, φυσικά, απέρριψε τον όρο του και του πρότεινε την παράδοση του στρατού του και τη μεταφορά του στη Μικρά Ασία με δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης. Ο Οθωμανός αξιωματούχος δέχθηκε, τελικά, τους όρους του Κωνσταντίνου και στις 11 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί Ιωάννης Μεταξάς (ο κατοπινός δικτάτωρ και ο άνθρωπος του «ΟΧΙ») και Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης και υπογράφουν τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης στον ελληνικό στρατό. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες και 1.000 αξιωματικοί. Στην κατοχή του ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς και ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τυφέκια και πυρομαχικά). Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη δύο τάγματα ευζώνων και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις στα υψώματα γύρω από την πόλη. Στις 11 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1912 ο Κωνσταντίνος εισήλθε με το επιτελείο του στη Θεσσαλονίκη και το μεσημέρι έγινε πανηγυρική δοξολογία στο ναό του Αγίου Μηνά. Την ίδια μέρα, κατέφθασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη και οι Βούλγαροι, όμως για τους γείτονες ήταν ήδη αργά. Ο επικεφαλής της μεραρχίας τους στρατηγός Τεοντορόφ ζήτησε να εισέλθει στην πόλη για να στρατοπεδεύσει. Εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Κωνσταντίνου και ύστερα από διαπραγματεύσεις, επιτράπηκε να μπουν στην πόλη για ολιγοήμερη ανάπαυση δύο τάγματα με επικεφαλής τους βούλγαρους πρίγκιπες Βόρι και Κύριλλο. Επικράτησε, όμως, σύγχυση και τελικά εισήλθε στη Θεσσαλονίκη ένα ολόκληρο βουλγαρικό σύνταγμα, γεγονός που εκνεύρισε τον Βενιζέλο. Οι Βούλγαροι δήλωναν εμφαντικά παρόντες στις εξελίξεις στη Μακεδονία. Ο σπόρος του Β' Βαλκανικού Πολέμου είχε ριχτεί. Στις 29 Οκτωβρίου ήταν η σειρά του βασιλιά Γεωργίου Α' να εισέλθει στην πόλη και να επισημοποιήσει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους έλληνες κατοίκους της, με απάθεια ανάμικτη με φόβο του από το μουσουλμανικό στοιχείο, ενώ οι Εβραίοι που ήταν η πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της πόλης δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους, καθώς προωθούσαν σχέδιο διεθνοποίησης της Θεσσαλονίκης.
Μετά την καταστροφική μάχη του Πέτα για τους Έλληνες επαναστάτες (4 Ιουλίου 1822), ο Ομέρ Βρυώνης και ο Κιουταχής, επικεφαλής 11.000 ανδρών, κατήλθαν χωρίς αντίσταση στην κοιλάδα του Μεσολογγίου, την οποία απέκλεισαν από ξηράς (25 Οκτωβρίου). Μαζί τους βρέθηκαν και οι οπλαρχηγοί Βάλτου και Ξηρομέρου, Γεώργιος Βαρνακιώτης, Γιαννάκης Ράγκος, Γώγος Μπακόλας, Γεωργάκης Βαλτινός και Ανδρέας Ίσκος, που είχαν δηλώσει υποταγή στους δύο πασάδες. Ο Γιουσούφ Πασάς με τον στόλο του συμπλήρωνε τον αποκλεισμό της πόλης από τη θάλασσα. Το Μεσολόγγι εκείνα τα χρόνια ήταν το οικονομικό και πολιτικό κέντρο της Δυτικής Χέρσου Ελλάδας (σημερινής Δυτικής Στερεάς Ελλάδας). Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και ο Μάρκος Μπότσαρης με τα λείψανα του εκστρατευτικού σώματος του Πέτα ανέλαβαν την υπεράσπιση της πόλης. Το Μεσολόγγι ήταν ευπρόσβλητο από ξηράς και προστατευόταν από ένα χαμηλό περιτείχισμα κατασκευασμένο στις αρχές της Επανάστασης. Η δύναμη των πολεμιστών δεν υπερέβαινε τους 700 άνδρες, ενώ χρειάζονταν τουλάχιστον επταπλάσιοι υπερασπιστές. Στους προμαχώνες δεν υπήρχαν παρά μόνο 14 πυροβόλα. Τα πολεμοφόδια και τα τρόφιμα μόλις έφθαναν για ένα μήνα. Η θέση των πολιορκουμένων ήταν απελπιστική. Στο στρατόπεδο των πολιορκητών υπήρχε διχογνωμία για το σχέδιο ενεργειών. Ο Κιουταχής και ο Γιουσούφ υποστήριζαν την άμεση κατάληψη του Μεσολογγίου με έφοδο. Ο Ομέρ Βρυώνης ήταν της γνώμης να το καταλάβουν δια συμβιβασμού, προκειμένου να διατηρηθεί η πόλη αλώβητη για τις ανάγκες του στρατού, μετά την ερήμωση της Αιτωλοακαρνανίας. Τελικά, επικράτησε η γνώμη του Ομέρ. Οι πολιορκούμενοι εξέλαβαν ως θείο δώρο την εξέλιξη αυτή. Άρχισαν ατέρμονες συζητήσεις περί συμβιβασμού, αναμένοντας τη βοήθεια που είχαν ζητήσει από την Πελοπόννησο και τα νησιά. Πράγματι, στα μέσα Νοεμβρίου στολίσκος από 11 πλοία υπό τον Ανδρέα Μιαούλη διέσπασε τον θαλάσσιο αποκλεισμό του Μεσολογγίου. Αποβίβασε 1000 άνδρες υπό τους Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Ανδρέα Ζαΐμη και Κανέλλο Δεληγιάννη και προμήθευσε με τροφές και πολεμοφόδια τους υπερασπιστές του. Τότε, οι πολιορκούμενοι διαμήνυσαν στους Τούρκους πασάδες, ότι αν θέλουν το Μεσολόγγι να έλθουν να το πάρουν. Η κατάσταση στο στρατόπεδο των πολιορκητών δεν ήταν καλύτερη από αυτή τον πολιορκουμένων. Τα πολεμοφόδια και τα τρόφιμα άρχισαν να ελαττώνονται και οι προμήθειες νέων κατέστησαν δυσχερείς. Έτσι, οι πασάδες αποφάσισαν έφοδο, αφού είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος με τις διαπραγματεύσεις. Η επίθεση προγραμματίστηκε για τη νύχτα της 24ης προς 25η Δεκεμβρίου, με την ελπίδα ότι οι μαχητές θα εγκατέλειπαν τους προμαχώνες και θα πήγαιναν στις εκκλησιές για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα. Όμως, το σχέδιο της επίθεσης είχε διαρρεύσει στους μαχητές του Μεσολογγίου από τον ελληνικής καταγωγής γραμματικό του Ομέρ Βρυώνη, Γιάννη Γούναρη, κι έτσι η φρουρά παρέμεινε στις θέσεις της πανέτοιμη για την επίθεση. Κατά την έφοδο, οι Οθωμανοί υπέστησαν πανωλεθρία και οι δύο πασάδες αποφάσισαν να λύσουν την πολιορκία στις 31 Δεκεμβρίου 1822, επειδή κυκλοφορούσαν έντονες φήμες ότι έφθανε εναντίον τους ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Κατά τη διάρκεια της επιστροφής τους στην Ήπειρο, νέα δοκιμασία περίμενε τους καταπονημένους Οθωμανούς. Στην προσπάθειά τους να διαβούν τον πλημμυρισμένο Αχελώο, πολλοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους. Τα υπολείμματα των δυνάμεων του Κιουταχή και του Ομέρ Βρυώνη έφθασαν σε κακή κατάσταση στις 21 Φεβρουαρίου 1823 στο Κραβασσαρά (σημερινή Αμφιλοχία) και στη συνέχεια πέρασαν με πλοία στην Πρέβεζα. Η καταστροφή του οθωμανικού στρατού προκάλεσε την αποτυχία της εκστρατείας των δύο πασάδων κατά της Δυτικής Ελλάδας. Η επιτυχία των Ελλήνων έγινε μεγαλύτερη, καθώς μετά την αναχώρηση των Οθωμανών από το Μεσολόγγι, ενώθηκαν με τους επαναστάτες οι οπλαρχηγοί Ανδρέας Ίσκος και Γεωργάκης Βαλτινός, που είχαν προσχωρήσει στο τουρκικό στρατόπεδο. Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, με νωπά τα γεγονότα στο μυαλό του, αναφέρεται στην πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου και την καταστροφική διάβαση του Αχελώου από τους Τούρκους στο ποίημα του «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», που έγραψε το Μάιο του 1823 (στροφές 88-121).
Ένα με δυο περιστατικά αυτοκτονίας ή απόπειρας αυτοκτονίας καταγράφει καθημερινά η Ελληνική Αστυνομία, αναφέρει η Huffington Post επικαλούμενη αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στο ρεπορτάζ του Αλέξανδρου Καλαφάτη: «Καταγράφουμε μία με δύο αυτοκτονίες κάθε μέρα», αναφέρει χαρακτηριστικά αστυνομική πηγή. Από την περασμένη Δευτέρα μέχρι την περασμένη Παρασκευή οι αστυνομικοί ενημερώνονταν καθημερινά και για ένα νέο περιστατικό είτε αυτοκτονίας είτε απόπειρας. Στο Χαλάνδρι μέσα σε ένα 24ωρο σημειώθηκαν δύο περιστατικά, στην Πάτρα ένας 45χρονος στρατιωτικός έβαλε τέλος στη ζωή του για οικονομικούς κυρίως λόγους, ενώ στο Μοσχάτο ένας 39χρονος κρεμάστηκε σε πάρκο. Πέρα από τα ενδιαφέροντα και τραγικά στοιχεία του ρεπορτάζ θα άξιζε κανείς να ασχοληθεί και με το πως αυτό παρουσιάζεται και θα παρουσιάζεται τις επόμενες ημέρες. Μέσα ενημέρωσης, που έκρυβαν τέτοιου είδους ειδήσεις κάτω από το χαλί επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, τώρα σπεύδουν να τα φωνάξουν από τα τηλεοπτικά παράθυρα – καθώς κρίνονται οι άδειές τους. Πολιτικοί όπως η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, που υποστήριζαν ότι το να παρουσιάζεις τις αυτοκτονίες «φλερτάρει με τα όρια της νομιμότητας» και επισήμαιναν ότι δεν σχετίζονταν με το ΠΑΣΟΚικό μνημόνιο τώρα κατάπιαν τη γλώσσα τους (εκτός από αυτούς που φλερτάρουν με τον ΣΥΡΙΖΑ για μια θεσούλα). Οι Νεοδημοκράτες που μιλούσαν για κιτρινισμό όταν κάποιος αναφερόταν στις αυτοκτονίες του δικού τους μνημονίου, βρέθηκαν στην άλλη πλευρά και αναζητούν τις αυτοκτονίες με το ντουφέκι για να τις προβάλλουν στα ΜΜΕ. Το πολιτικό παιχνίδι προπαγάνδας συνεχίζεται πάνω στις σορούς ανθρώπων που δίνουν τέλος στη ζωή τους με αυξανόμενους ρυθμούς όσο αυξάνεται η φτώχεια και η απόγνωση που προκαλούν τα μνημόνια. Οι συγκεκριμένες αυτοκτονίες αποτελούν απλώς έκφανση της δολοφονίας ενός ολόκληρου λαού την οποία ψήφισαν, εφάρμοσαν και επικρότησαν αυτοί που σήμερα δηλώνουν ακόμη Πασόκοι, Νεοδημοκράτες και Συριζαίοι.
ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΛΟ-ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ. ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΜΑΣ! ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ. Ε Ξ Ω Θ Ε Ν… ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥΣ «ΧΕΙΡΙΣΤΕΣ»… ΤΟΥΣ ΕΥΡΙΣΚΑΝ ΠΑΝΤΑ. ΟΙ «ΠΡΟΘΥΜΟΙ», ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΛΕΙΨΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ. ΤΙ ΕΜΠΟΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΧΙΛΙΟΠΡΟΔΟΜΕΝΟΥ ΤΟΠΟΥ; 6 ΣΤΟΧΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΘΕΙ (κατ’ εντολήν!) ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ! 1.Κατάργηση Εθνικής Συνειδήσεως. 2.Διαγραφή Ιστορικής Μνήμης. 3.Αλλοίωση Χριστιανικής Πίστεως. 4.Ανοιχτά Σύνορα. 5.Πολυπολιτισμός. 6.Οικονομική Εξαθλίωση. ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ… ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ… ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ …ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΞΕΝΙΤΕΙΑ! ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ… ΑΝ ΤΑ …ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ! ΑΣ ΛΑΒΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΩΡΙΜΟΙ, ΕΣΤΩ ΤΩΡΑ, ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΖΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΥΣ ΘΕΑΤΡΙΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ, ΤΙΣ ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΕΣ ‘ΚΟΚΟΡΟΜΑΧΙΕΣ’ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΞΕΝΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ. ΤΩΡΑ! ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ… ΑΜΗΝ.
Σύμφωνα με όλα τις μετρήσεις και τα στατιστικά στοιχεία από την ημέρα που την διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω της πολιτικής του στο μεταναστευτικό και λόγω της χαλαρής φύλαξης των θαλάσσιων συνόρων μας οι λαθρομετανάστες έρχονται πλέον κατά κύματα και ο αριθμός εισβολής έχει αυξηθεί από 200% έως 300% από την περσινή χρονιά. Δεν φτάνει όμως αυτό, η αναπληρώτρια υπουργός μετανάστευσης Τασία Χριστοδουλοπούλου δήλωσε, που αλλού, στην εφημερίδα των συντακτών: «Κοιτάξτε, στην Ελλάδα δεν χωράνε συνταξιούχοι, γιατί έχουν ναυαγήσει τα ασφαλιστικά ταμεία, δεν χωράνε νέοι, γιατί η ανεργία έχει αυξηθεί, δεν χωράνε τα μωρά, γιατί δεν υπάρχουν βρεφονηπιακοί σταθμοί. Προφανώς δεν χωράνε και οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, γιατί δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας και δομές. Αλλά αυτό δεν λέει τίποτα». Εξισώνει λοιπόν τους λαθραίους εισβολείς με τους Έλληνες συνταξιούχους, τους Έλληνες άνεργους νέους ακόμα και με τα βρέφη τα οποία είχαν την ατυχία να γεννηθούν στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Έτσι λοιπόν μαζί με όλα αυτά τα τεράστια προβλήματα για τα οποία ευθύνονται πολλοί από τους πρώην Πασόκους και όψιμους Συριζαίους που βρίσκονται στο κόμμα της, θα πρέπει να φορτωθούμε και ένα ακόμα και μάλιστα το μεγαλύτερο όλων. Αυτό της εθνικής και φυλετικής αλλοίωσης του Ελληνισμού από τα εκατομμύρια πλέον των Αφροασιατών μεταναστών στους οποίους μέσα μπορεί να κρύβονται εκτός από τους αρρώστους και τους κακοποιούς και φανατικοί μουσουλμάνοι οι οποίοι θέλουν να μεταφέρουν το πεδίο του γενικευμένου θρησκευτικού τους πολέμου σε όλη την Ευρώπη και κατά συνέπεια και στην χώρα μας. Αυτά όμως δεν σημαίνουν τίποτε για την Χριστοδουλοπούλου και τους λοιπούς Συριζαίους. Ας ελπίσουμε ότι θα αποτύχουν και θα φύγουν το συντομότερο δυνατόν από την κυβέρνηση, γιατί χειρότερη καταστροφή από την οικονομική είναι η εθνική και φυλετική...
Αυτόν θέλει ο Σόρος για ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ... Όλοι γνωρίζουμε τον Κώστα Χρυσογόνο, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες, όλα είναι έτοιμα να αναλάβει καθήκοντα... πρωθυπουργού. Όχι, δεν θα ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ αλλά μιας κυβέρνησης Εκτάκτου Ανάγκης που θα συγκροτηθεί αν δεν προκηρυχθούν εκλογές. Άλλωστε, το κυβερνών κόμμα μετράει μέρες πριν οδηγηθεί στην πόρτα της εξόδου. Κάτι άλλο που μάθαμε για τον κ. Χρυσογόνο, είναι ότι εξυπηρετεί συμφέροντα κάποιων άλλων και -ας μη γελιόμαστε- όχι του ελληνικού λαού. Ο κ. Χρυσογόνος ανήκει στη λίστα με τους Ευρωβουλευτές που υποστηρίζουν στο Ευρωκοινοβούλιο τον Τζορτζ Σόρος. Δεν θέλει πολύ σκέψη να καταλάβει κανείς ότι ο Σόρος επιθυμεί να ανεβάσει στην εξουσία ένα πιόνι του που θα υπηρετεί τα ανθελληνικά συμφέροντα του και θα προωθεί τις μισελληνικές του θέσεις Πολλάκις σας έχουμε ενημερώσει ότι ο δισεκατομμυριούχος δήθεν φιλάνθρωπος, που κρύβεται πίσω από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα και τις πιο σημαντικές αποφάσεις- μπορεί και θα προσπαθήσει να επηρεάσει ακόμα και το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ- έχει βάλει στόχο τη χώρα μας και είναι έτοιμος να τοποθετήσει μια "μαριονέτα" για να οδηγήσει την Ελλάδα εκεί που επιθυμεί, στον πλήρη αφανισμό του Ελληνικού στοιχείου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αντι-ελληνικής στάσης του είναι όσα έχουν αποκαλύψει τα email του Wikileaks για την προώθηση των προσφύγων στη χώρα μας, μέσω του Ιδρύματος του. Και αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγμα...
Δεν σταματάνε τα προβλήματα των κατοίκων της Λέσβου,καθώς χθες έγινε ακόμα μία προσπάθεια εξέγερσης από τους λαθρομετανάστες στην Μόρια.Χτυπήθηκαν αστυνομικοί,ακόμα και αλληλέγγυοι.Μεγάλης έκτασης φωτιά ξέσπασε,όταν λαθρομετανάστες έκαψαν ότι έβρισκαν μπροστά τους. Η απάντηση σε όλα αυτά για να λυθούν τα προβήματα των Ελλήνων μια και καλή είναι: Κλείσιμο των συνόρων και απέλαση όλων των λαθρομεταναστών τώρα! Γρ.Τύπου ΛΕΠΕΝ
Ο Έλληνας που έφυγε την περίοδο της κρίσης να ζήσει σε άλλη χώρα δεν διαφέρει σε τίποτα από τον Σύριο που παράτησε την πατρίδα του σε καιρό πολέμου. Όσο κρίνεται ο ένας κρίνεται κι ο άλλος. Μα.. θα πει ο Έλληνας «δεν μπορούσα να ταΐσω τα παιδιά μου», και θα πω: όποιος θέλει βρίσκει τρόπους να ζήσει χωρίς χρήματα, και ταυτόχρονα να έχει και τον άπλετο χρόνο να πολεμάει για να αντιγυρίσει την κατάσταση. Αποδεδειγμένα και καταγεγραμμένα: Την περίοδο της κατάληψης στο Κερατσίνι, και με την συλλογική κουζίνα, και με τις ανταλλαγές, περνούσα με 5 ευρώ την εβδομάδα! τάιζα και τον γιο μου! είχα και τον απόλυτο χρόνο να πολεμώ ασταμάτητα τους προδότες. Όποιος δεν μπορεί να ζήσει με άλλον τρόπο, εκτός συστήματος και χρημάτων, δεν θέλει, όχι δεν γίνεται. (Παρένθεση: Φεύγουν οι επιστήμονες γιατί δεν υπάρχουν στην χώρα οι υποδομές για την εξέλιξή τους. Και πράγματι βλέπεις Έλληνες επιστήμονες στο εξωτερικό, με παχυλούς μισθούς, να δουλεύουν με τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα σε άρτια εργαστήρια και να διακρίνονται για τις πρωτοποριακές επιστημονικές τους ανακαλύψεις. Την ίδια όμως ώρα, κάποιοι άλλοι Έλληνες επιστήμονες, που παρέμειναν στην χώρα επειδή δεν ήθελαν στην κρίση να την αφήσουν, λαμβάνοντας ψίχουλα, σε σύχρηστες συνθήκες, με άθλιες υποδομές, χωρίς κονδύλια, χωρίς ευκολίες, χωρίς μέσα, καταφέρνουν ΕΠΙΣΗΣ να επιτύχουν στην έρευνα και να διακριθούν επιδεικνύοντας πρωτοποριακές επιστημονικές ανακαλύψεις. Και οι μεν και οι δε θα εξυμνηθούν; Αν εξυμνήσουμε και τους δύο, δεν αδικείται ο επιστήμονας που τα κατάφερε στις αντίξοες συνθήκες; Αν, αυτός που θριαμβεύει στις ευνοϊκές συνθήκες, βρισκόταν στις σύχρηστες, θα έφερνε αποτέλεσμα; Αν δεν έφερνε στις δύσκολες συνθήκες γιατί αξίζει όσο αυτός που τα κατάφερε; Αν έφερνε τότε γιατί έφυγε; Στα δύσκολα φαίνεται ο άνθρωπος, στα εύκολα όλοι άξιοι είναι!) Μα.. θα πει ο Αφρικανός «δεν έχουν όλοι οι λαοί το ίδιου μεγέθους πρόβλημα, δεν μπορεί να συγκριθεί η δική σας κρίση με της Αφρικής! Εμείς δεν έχουμε νερό να πιούμε!»… Όταν ήμουν Κένυα η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή επηρεάστηκα. Το πρόβλημα της Ελλάδας φάνταζε ελάχιστο μπροστά στο δικό τους. Αφού έσπασα το κεφάλι μου να βρω τι θα μπορούσε να κάνει ο λαός της Αφρικής για να σωθεί, θέτοντας όλα τα ενδεχόμενα, εξετάζοντας όλες τις πιθανές λύσεις, απέμεινε μια: Αυτό που πρέπει να κάνει ο λαός της Αφρικής είναι να παλέψει για να αντιγυρίσει την κατάσταση, δεν υπάρχει άλλος τρόπος!!! Μα.. θα πει ο Σύριος «δεν ξέρεις τι είναι πόλεμος, να περιμένεις από στιγμή σε στιγμή να πέσει βόμβα και να σκοτώσει εσένα και την οικογένειά σου»… Ψάξε, ψάξε όσο θες, άλλη λύση δεν θα βρεις! Για όποια χώρα, για όποιον λόγο, με όποιον τρόπο κι αν η Δημοκρατία και η Ελευθερία των λαών καταπατάται, η λύση είναι να μείνεις και να παλέψεις, δεν υπάρχει άλλος τρόπος! Υ.Γ. Αν εγώ πήγαινα για κάποιον λόγο να ζήσω στο εξωτερικό δεν θα ντρεπόμουν να πω ότι είμαι Ελληνίδα, ακόμη και σήμερα που έχουμε υποστεί τον μέγιστο διασυρμό. Επίσης, σκοπός της ζωής μου θα ήταν να αξιωθώ κάποια στιγμή να επιστρέψω στην πατρίδα μου. Επίσης, δεν θα διανοούμουν να επιθυμήσω να λάβω ξένη υπηκοότητα!! Αν ζούσα δηλαδή Γερμανία θα ήθελα να γίνω Γερμανίδα; Και, αλήθεια, πώς μπορεί να γίνει αυτό; Αν είμαι Ελληνίδα μπορώ, υπογράφοντας ένα χαρτί, να γίνω Γερμανίδα; Και το όνομά του μπορεί κάποιος ν’ αλλάξει αυτό σημαίνει ότι θα αλλάξει αυτός που είναι; Αν, για παράδειγμα, κάποιου ο πατέρας διαπράττει ένα εξαιρετικά ειδεχθές έγκλημα, και θελήσει ο υιός του να απαρνηθεί το όνομά του, για να μην έχει καμία σχέση με αυτόν, αν το αλλάξει στα χαρτιά θα πάψει να είναι ο γιος του εγκληματία; Αλλάζει το γενεαλογικό δέντρο; Αλλάζει η καταγωγή; Αν ο λόγος που θέλησε να αλλάξει το όνομά του ήταν η ντροπή, μετά την αλλαγή του ονόματος στα χαρτιά, η ντροπή από μέσα του θα φύγει; Αν αλλάξεις πατρίδα στα χαρτιά, αλλάζει αυτός που είσαι; Αν ντρέπεσαι για την πατρίδα σου και αλλάξεις υπηκοότητα, η ντροπή φεύγει από μέσα σου; Γιατί να επιθυμεί κάποιος να αλλάξει το ποιος είναι; Αυτός που για λόγους συμφέροντος αλλάζει υπηκοότητα, έχει μπέσα; Μπορείς ας πούμε να στηριχτείς στην ψήφο του; Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να σκέφτεται, να επιθυμεί και να αποφασίζει για το καλό της χώρας σου αν έχει πουλήσει την δική του;
