Δεσμά και ρήξεις..

Το καλό είναι πως η συζήτηση για εθνικό νόμισμα έχει ανοίξει.
     Και όταν λέμε έχει ανοίξει, εννοούμε σε επίπεδο κοινωνίας.
     Αυτό πριν από δύο-τρία χρόνια ανήκε ή στα μη συζητούμενα θέματα, ή στην σφαίρα του φαντασιακού,
     ..όπου ο καλός ιππότης (λέγε με Αλέξη) θα ερχόταν και ως δια μαγείας θα ελευθέρωνε την άτυχη πλην ατιμασμένη πριγκίπισσα από τα
δεσμά της, όποια κι αν ήταν αυτά. Αυτός ήξερε. Εμείς απλώς...
θα περιμέναμε το παληκάρι.

     Τώρα όμως που αποδείχτηκε πως ο ιππότης δεν ήταν παρά άλλος ένας νταβατζής που ήρθε κι αυτός να κάνει business (as usual) πουλώντας κι αυτός με την σειρά του το κορμί της ηλίθιας πριγκίπισσας,
     ..άρχισε να γίνεται αισθητή η ανάγκη κάποιας εναλλακτικής πορείας,
     ..που μοιραία δεν είναι άλλη από την ρήξη της σχέσης μας με το μόνο αποδεκτό από τους ευρωπαίους επιβήτορες νόμισμα για το νταβατζηλίκι, που είναι το ευρώ.
     Και είναι το μόνο αποδεκτό γι αυτούς, για τον απλούστατο λόγο ότι δικό τους είναι, αυτοί το παράγουν, ή εν πάση περιπτώσει το δανείζονται σχεδόν τζάμπα σε σχέση με μας, 
     ..κι έρχονται εδώ με γεμάτες τις τσέπες, πηδάνε εμάς και την πριγκίπισσα,
     ..κι η ζωή κυλάει την ανηφόρα ή την κατηφόρα, ανάλογα με το πού είναι η θέση σου ως παρατηρητής.

     Και είναι φανερό πως η συζήτηση στον λαό για το εθνικό νόμισμα έχει ανοίξει, από τις αντιδράσεις του συστήματος.
     Ξαφνικά άρχισαν να εμφανίζονται ιστορίες όπου εμφανίζουν τους "κακούς δραχμολάτρες" να βυσσοδομούν εναντίον του "αγίου" ευρώ, παρέα με διάφορους περίεργους τύπους, από διάφορες ύποπτες χώρες,
     ..που άλλες μας λένε ότι ήταν ήδη πτωχευμένες, και άλλες πτώχευσαν μετά την επιστροφή τους σε εθνικό νόμισμα,
     ( υπονοώντας πως το ίδιο θα πάθουμε κι εμείς αν τολμήσουμε κάτι ανάλογο, λες και τώρα δεν είμαστε ήδη στον έκτο χρόνο μετά την πτώχευση, λες και τώρα δεν ζούμε ήδη στην κόλαση )
      ..και που πάντως το κεντρικό νόημα όλων αυτών των ιστοριών-σεναρίων είναι: "ουφ! ευτυχώς που δεν τα κατάφεραν και γλυτώσαμε"!

     Το σύστημα προσπαθεί να ενοχοποιήσει, και προς το παρόν τουλάχιστον τα είχε καταφέρει, κάθε συζήτηση και σκέψη που αφορά ένα αναφαίρετο δικαίωμα μιάς χώρας κι ενός λαού: να συζητάει τί θέλει αυτός για δικό του νόμισμα,
     ..και να αποφασίζει και να ξε-αποφασίζει κατά το δοκούν.
     ( άσε που την πρώτη φορά που αποφάσισαν υπέρ του ευρώ, δεν αποφάσισε ο λαός, δεν ρωτήθηκε, παρά ήταν μιά απόφαση μιάς σπείρας "εκσυγχρονιστών" απατεώνων )

     Αν η συζήτηση δείξει πως ανοίγει περισσότερο, αν μεγαλώσει και θεριέψει, τότε θα κλιμακωθεί κι η αντίδραση του συστήματος.
     Θα αρχίσουν οι εκβιασμοί κι οι παραλογισμοί ανάλογοι εκείνων που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος, οι καταστροφολογίες κι οι ιερεμιάδες,
     ..που μπορεί να φτάσουν μέχρι προσωπικών απειλών, και μέχρι του σημείου να κηρύξουν παράνομη ή αντεθνική με την άλφα ή την βήτα δικαιολογία την συζήτηση περί εθνικού νομίσματος και εναλλακτικής λύσης γενικότερα,
     .."τρομοκράτες" δε όλους όσους επιχειρηματολογούν και ζητούν την ρήξη.

     Οι μέρες που ζούμε, τόχουμε ξαναπεί, είναι ζοφερές.
     Είναι ζοφερότερες απ' όσο ο καθένας μπορεί να φανταστεί.
     Ζούμε ήδη μέσα σε μία δυστοπία.
     Ζούμε με δεσμά.

     Η μόνη λύση είναι η διάρρηξη των δεσμών.
     Και επειδή ποτέ κανείς σκλάβος δεν κέρδισε την ελευθερία του διαπραγματευόμενος με τ' αφεντικά,
     ..κι ούτε ποτέ κανένα αφεντικό ελευθέρωσε τους σκλάβους του οικειοθελώς,
     ..δεν μένει παρά η ΡΗΞΗ!..