Η Ελλάδα είναι μία μικρογραφία της παγκόσμιας κατάστασης με ισχυρότερες εντάσεις σε κάποιους τομείς, όπως η οικονομία, λαθρομετανάστευση και η εγκληματικότητα, η δημογραφική συρρίκνωση του πληθυσμού, η εγκατάλειψη της υπαίθρου και η μεγάλη υποβάθμιση της παιδείας. Η πολιτική και οι πολιτικοί του νεοελληνικού κράτους ποτέ δεν κατάλαβαν ότι αυτή η χώρα είχε ανάγκη της συνειδητής ενδυνάμωσης της έννοιας"Κράτος" καθότι στον Ελληνικό πολιτισμό το κράτος έφθανε μέχρι τον ορίζοντα της πόλης, ώστε ένας κάτοικος του Άργους να μην αισθάνεται την Θήβα σαν"πατρίδα". Οι Έλληνες ποτέ δεν ενώθηκαν αυτοβούλως και αυτό είναι ιστορικό και ψυχικό αγκάθι που καθιστά το σημερινό νεοελληνικό κράτος της παρακμής ακόμα πιο αδύναμο. Είμαστε ένας λαός χωρίς βαθιά ιστορική μνήμη ενός κράτους και αυτό είναι πάντα επικίνδυνο. Οι σημερινοί πολιτικοί σχηματισμοί, τα κόμματα, αρκούνται σε καταγγελίες, αλληλοκαταγγελίες, διαπιστώσεις, κωμικοτραγικές ομολογίες και πολλές ευχές που δεν κοστίζουν τίποτα Προς τον "κυρίαρχο" λαό, που τελικά επωμίζεται τα χρέη των ταγών του, ενώ αυτοί συνεχίζουν να"αγωνίζονται" παντοιοτρόπως για το καλό του. Σχιζοφρενικό, Όχι, καθαρά παρακμιακό. Καθένα πολιτικό κόμμα, εντός και εκτός Βουλής μπορεί να παρατηρεί, να διαπιστώνει, να καλεί σε εξεγέρσεις και επαναστάσεις και να ευαγγελίζεται. Δεν μπορεί όμως να λύνει, δεν μπορεί να κυβερνά. Αυτό έδειξε και δείχνει αδιάψευστα η ιστορία, και αυτό έπρεπε να δείχνει. Οτιδήποτε προέρχεται από το στάδιο της παρακμής δεν μπορεί να δώσει λύσεις σε τίποτε, παρά μόνο να δώσει μια ακόμη ώθηση προς το τέλος προσπαθώντας να επιβιώσει αυτό το ίδιο. Οι Έλληνες ως λαός διαισθάνονται ότι "δεν πάει άλλο" αλλά δεν συνειδητοποιούν τι ακριβώς. Οι περισσότεροι ακόμη ελπίζουν στην επιστροφή της χώρας πριν από δεκαπενταετία όταν "το θέμα ήταν να περνάμε καλά" Μόνο που δεν συνειδητοποιούν ότι μετά από δεκαπέντε χρόνια θα φθάσουμε πάλι στο σήμερα. Άλλοι αποφασίζουν να εμπιστευθούν "μικρότερα κόμματα" Δηλαδή κάποιους παλιάτσος και ακτιβιστές της πολιτικής που σε εποχές τάξης είναι ανύπαρκτοι, ενώ σε εποχές αστάθειας διεκδικούν κομμάτι από την τούρτα για να προσπαθούν να κάνουν το επαναστατικό τίποτα, τραβώντας παχυλές κρατικές επιχορηγήσεις στο όνομα της δημοκρατίας και του "κυρίαρχου" Ελληνικού λαού (Ένωση Κέντρου ΑΝΕΛ ΠΟΤΑΜΙ δημοκρατική συμπαράταξη -ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ ) Το ιστορικό ποτάμι όμως έχει δύο όχθες και στην έρημη απέναντι όχθη της δημιουργίας και της ανανέωσης ένας μικρός, νεαρός οργανισμός γεννήθηκε πριν ένα χρόνο Μία νέα πολιτική υπάρξει με δική της κοσμοθεώρηση , δικό της τρόπο σκέψης και ξεχωριστή αντίληψη της Ιστορίας και της κοινωνίας. Μια υπάρξει ολότελα ξένη Προς τα μορφώματα της άλλης όχθης. Γι' αυτό, αν και μικρή και "ασήμαντη" λοιδορήθηκε και συκοφαντήθηκε μέσα σε ένα χρόνο όσο κανένας άλλος πολιτικός σχηματισμός. Είναι η φυσική αντίδραση ενός κόσμου προς κάτι ξένο και άγνωστο. Ο αποκλεισμός και η εχθρότητα είναι αντιδράσεις ενός συγκαλυμμένου φόβου. Ο ζωντανός πολιτικός οργανισμός της Λαϊκής Ελληνικής Πατριωτικής Ένωσης αναπτύχθηκε και ανδρώθηκε κόντρα σε ένα κόσμο παρακμής τα πολιτικά κόμματα επιστρατεύουν τα δυνατά τους σημεία. Το χρήμα και το ψεύδος. Προτρέπουν τον κόσμο να αποφύγει να μάθει για τη Λαϊκή Ελληνική Πατριωτική Ένωση . Ιδεολογία μας είναι ο Ελληνικός λαός , Ερχόμαστε για να τελειώσουμε τον κόσμο σας οριστικά και αμετάκλητα δημιουργώντας μια νέα συλλογική ψυχή γεμάτη από μορφοποιητικα ένστικτα έτοιμη να υποδεχθεί την Λαϊκή Ελληνική Πατριωτική Ένωση ενός νέου Κόσμου, με κατεύθυνση, με υγεία, ενός κόσμου Εθνικιστικού, ενός κόσμου αληθινά Λαϊκού και κοινωνικού.
Πρόεδρος Λ.Ε.Π.ΕΝ
Χρήστος Ρήγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου