Έστιν ουν προδοσία...

Λένε πως όσο περισσότερο χρησιμοποιείται ένας όρος τόσο περισσότερο χάνει την αξία του.

Τόσο απομακρύνεται απ΄την ουσία του "σημαίνοντος", και υποβιβάζει την ιδιότητα του "σημαινόμενου".
Πέρα απ' αυτά τα κουλτουριάρικα όμως, ας μας πει κάποιος πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να ονομάσουμε την μνημονιακή φυλή των πολιτικών, ..παρά προδότες, και την πράξη τους καθαρή προδοσία;...

Όταν μέσω των όρων των μνημονίων ψηφίζει κάποιος την κατάλυση του Συντάγματος της χώρας, και την κατάργηση της ανεξαρτησίας της χώρας, δεν μπορεί να λέγεται ευεργέτης, ούτε πολιτικός ταγός. Θα λέγεται για πάντα προδότης.


Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την ψήφιση τέτοιων όρων από κανέναν έλληνα πολιτικό.
Το  "δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς" δεν υπάρχει.
Δεν υπήρχε ούτε στην γλώσσα του Λεωνίδα, ούτε του Μιλτιάδη, ούτε των ελλήνων του '21 και του '40.

Θα μπορούσατε να παραιτηθείτε. Αλλά όχι. Προτιμήσατε την καλά αμοιβόμενη θέση του βουλευτή.  Ήταν, και είναι, καλά τα αργύρια της προδοσίας.
Είσαστε η επιτομή του όρου προδοσία: επί χρήμασι παραδώσατε την πατρίδα και τους συμπατριώτες σας στους ξένους.

Όταν και αν αποκατασταθεί η Συνταγματική τάξη στον τόπο, σε όλους αυτούς τους προδότες, θα πρέπει να απαγορευτεί ισόβια η οποιαδήποτε ενασχόλησή τους με τα κοινά, να τους αφαιρεθεί η ελληνική υπηκοότητα, και να δικαστούν για το έγκλημά τους κατά της πατρίδας.

Η απόδοση δικαιοσύνης για την ιστορικά μαύρη περίοδο που ζούμε είναι ο ακρογωνιαίος λίθος πάνω στον οποίο θα στηριχτεί η ισορροπία της ελληνικής κοινωνίας που θα προκύψει (αν προκύψει) όχι μέσω εκλογών αλλά από επαναστατικές διαδικασίες (το blog  δεν πιστεύει πιά στις εκλογές. Δηλαδή δεν πιστεύει πως κάτι μπορεί να αλλάξει με τις εκλογές. Θέλει τις εκλογές σαν δημοκρατική διαδικασία. Προσέρχεται στις εκλογές και ψηφίζει, παροτρύνει και τους άλλους να ψηφίζουν γιατί θεωρεί την αποχή άλλο ένα ύπουλο όπλο του συστήματος, αλλά δεν περιμένει τίποτα πιά απ' τις εκλογές. Τουλάχιστον όχι όσο η χώρα είναι επίσημα ένα προτεκτοράτο των "εταίρων" δανειστών και τοκογλύφων).

Και για όσους καγχάσουν: "μα επανάσταση μέσα στην Ευρώπη τον 21ο αιώνα;",  θα υπενθυμίσουμε πως θεωρούσαμε πολύ λιγότερο πιθανόν να βομβαρδιστεί και να διαλυθεί μιά ευρωπαϊκή χώρα στα τέλη του 20ου αιώνα, όπως έγινε με την Γιουγκοσλαβία, να ισοπεδωθεί η πρωτεύουσά της από της βόμβες του ΝΑΤΟ, και να ονομαστούν τα δεκάδες χιλιάδες θύματα αμάχων πολιτών ως: "παράπλευρες απώλειες".

Επίσης θεωρούσαμε απίθανο μέσα στην Ευρωπαϊκή "Ενωση" μία χώρα να χάσει την ανεξαρτησία και την εθνική κυριαρχία της λόγω "χρεών" προς τους ίδιους τους "εταίρους".

Εμείς εδώ θα εξακολουθούμε να ονομάζουμε καθημερινά ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς που ψήφισαν έστω και μία φορά ένα μνημόνιο "προδότες", χωρίς αυτό να κάνει την έννοια να χάνει έστω και κατ' ελάχιστο την αρνητική της αξία.

Και θα εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην ουτοπία: την επανάσταση και την άμεση Δημοκρατία!...