Σε ένα κόσμο που αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς και στον οποίο εξελίσσονται πολλαπλές συγκρούσεις σε πολλά επίπεδα, εκείνο που έχει την μεγαλύτερη άξια είναι να κάνεις την σωστή επιλογή με ποιον θα πρέπει να συνταχτείς και προς τα που θα πρέπει να πορευτείς.
Σήμερα αδυνατούμε να κάνουμε μια σωστή επιλογή, ή ακόμα χειρότερα, αδυνατούμε να κάνουμε οποιαδήποτε επιλογή καθώς σερνόμαστε από το άρμα μιας γερμανοκρατούμενης καταρρέουσας Ευρώπης, με συνέπεια να συρρικνώνεται όλο και πιο πολύ η δυνατότητα της χώρας μας να ορθοποδήσει και να σταθεί μπρος στις επερχόμενες θύελλες.
Και έρχονται μεγάλες θύελλες.
Η οικονομική μας συρρίκνωση και εξαθλίωση είναι άμεση συνέπεια της γεωστρατηγικής μας υποδούλωσης που προέρχεται από ένα δουλικό πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο. Αυτό το κατεστημένο εξέθρεψε την λαϊκή νοοτροπία του βολέματος και του ωχαδερφισμού.
Όσοι αρνούνται σήμερα μετά από όσα έχουν γίνει να αντικρύσουνε κατάματα αυτή την πραγματικότητα, είναι υπεύθυνοι για μια αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική που θα καταγράψει τον οριστικό αφανισμό του ελληνισμού αν δεν υπάρξει κάποια αντίδραση.
Αντικειμενικά ο κόσμος σήμερα κλυδωνίζεται καθώς οι εξελίξεις τρέχουν και εμείς απλώς τις παρακολουθούμε αδύναμοι και ανήμποροι να επέμβουμε και να αντιδράσουμε.
Η Ευρώπη κλυδωνίζεται και παραπαίει από το ισλαμικό τσουνάμι, η Αμερική καταρρέει κάτω από το βάρος της οικονομικής της αποσύνθεσης. Από την άλλη μεριά η Κίνα ανέρχεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς ενώ η Ρωσία θωρακίζεται και αναδεικνύεται σαν ισχυρή πολεμική μηχανή.
Τυχοδιωκτικά παιχνίδια όπως της Ουκρανίας, του Καύκασου, της Βαλτικής, τώρα νατοϊκά στα Βαλκάνια, ακόμα και στην Συρία, φανερώνουν την παρακμή της Δύσης που εξέθρεψε το ισλαμικό τέρας το οποίο τώρα κατατρώει τις ίδιες της τις σάρκες.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η γειτονική Τουρκία παρά τα αμέτρητα αδιέξοδα μιας υπερφίαλης πολιτικής του ηγέτη της, εξακολουθεί να έχει το μεγάλο προνόμιο να ελίσσεται κατά το δοκούν και κατά τα συμφέροντα της. Ακόμα και να αλλάζει τις στρατηγικές της επιλογές.
Η Τουρκία έχει το προνόμιο να ελίσσεται ανάμεσα στις διεθνείς συμπληγάδες για να πάρει όσα περισσότερα μπορεί.
Άλλες χώρες της Ευρώπης, (ορά Ουγγαρία), με πολύ λιγότερη γεωστρατηγική άξια στυλώνουν το ανάστημα τους για την προάσπιση των εθνικών τους συμφερόντων και αρνούνται καταστροφικές πολιτικές.
Εμείς γιατί όχι ;;;
Εμείς παραμείνουμε αγκυλωμένοι στις αυταπάτες μας και μόνο παρακολουθούμε, ενώ παράλληλα γινόμαστε έρμαιο της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής που μας θεωρεί αποθήκη ψυχών. Σκεφτείτε πόσα εκατομμύρια περιμένουν να περάσουν από τις μικρασιατικές ακτές απέναντι στα νησιά μας.
Πριν από λίγο καιρό είχε έρθει στην χώρα μας σαν προσκυνητής, ο ηγέτης μιας χώρας που σήμερα ανταλλάσει χειραψίες με τον πάγιο αντίπαλο μας στην περιοχή και μάλιστα τον υποχρεώνει να τηρήσει συμφωνίες που στο παρελθόν ούτε στην φαντασία του τις φαντάζονταν.
Εμείς τον υποδεχτήκαμε με χαρακτηριστικό ψυχρό τρόπο και όπως ήρθε έτσι έφυγε, χάνοντας την μεγάλη ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε την πρόθεση του να συμβάλλει στην ενδυνάμωση των στρατηγικών μας επιδιώξεων. «Καίμε» συνέχεια τα διπλωματικά μας χαρτιά.
Το να ανήκεις κάπου για την Ελλάδα δυστυχώς σημαίνει και με την απόλυτη ευθύνη του πολιτικού κατεστημένου, να είναι η χώρα μουγκή και αλυσοδεμένη στο άρμα μιας παραπαίουσας Δύσης, χωρίς να έχει την δυνατότητα εναλλακτικής πρότασης. Δεν διεκδικούμε τίποτα, αλλά δεχόμαστε τα πάντα χωρίς κανένα αντίτιμο.
Αυτό σήμερα αν δεν αλλάξει θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά απέναντι στις επερχόμενες απίστευτες και κατακλυσμιαίες εξελίξεις και είναι άδικο, γιατί κατέχουμε ένα από τα πιο προνομιούχα οικόπεδα αυτού του πλανήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου