Κοντή μνήμη...

Οι Έλληνες πάντα ήμασταν ένας υπερήφανος λαός που διακρινότανε για τη μεγαλοφροσύνη και τη φιλοξενία του.
Με τη μεγαλοφροσύνη του συγχωρούσε και ξεχνούσε σύντομα τα παθήματά από τα λάθη του και τις δυστυχίες που του προξενούσαν οι εχθροί του....

Τράβαγε μπροστά στο μέλλον και ξανάκανε τα ίδια λάθη και έδινε άφεση αμαρτιών στον εαυτό του και σ' αυτούς που τον έβλαψαν.

Οι Γερμανοί ήρθαν με βαρύ οπλισμό και κατέκτησαν την πατρίδα μας, την λεηλάτησαν, εκτελέσανε χιλιάδες Έλληνες ακόμα και μικρά παιδιά, κάψανε σπίτια και συμπολίτες μας τους έστελναν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και εμείς τους δώσαμε συγχωροχάρτι και ξεχάσαμε πως καταστρέψανε την πατρίδα μας και ολόκληρη την Ευρώπη.

Αυτοί όμως δεν ξέχασαν πως ήμαστε η αιτία που δεν μπόρεσαν να γίνουν κοσμοκράτορες και μας βασανίζουν στα σύγχρονα Νταχάου των τραπεζών με εκτελεστικά όργανα τους Τροϊκανούς και ηθικό αυτουργό τον Σόιμπλε .

Η χώρα μας ανέκαμψε μετά τη λαίλαπα του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και άρχισε να βλέπει το μέλλον της με αισιοδοξία.

Ο κόσμος έτρωγε ψωμί στις άπειρες βιομηχανίες που δημιουργηθήκανε σε ολόκληρη την Ελλάδα, μέχρι που πλάκωσε στη χώρα η σοσιαλιστικομανία.

Με αιχμή τους συνδικαλιστές η πολιτική εξουσία κατάφερε την αποβιομηχάνιση της χώρας και την εξέγερση της εργατιάς που ζητούσε να απολαμβάνει περισσότερα δουλεύοντας λιγότερο.

Ακόμα οι Αθηναίοι που διαθέτουν μνήμη θυμούνται τις απεργίες των οικοδόμων και των αστικών λεωφορείων. ΧΑΟΣ.

Μετά ήρθε η Χούντα χάσαμε την ελευθερία μας, αλλά η οικονομική πρόοδος συνεχίστηκε με γοργούς ρυθμούς.

Η χούντα του Παπαδόπουλου έπεσε και ήρθε η δεύτερη του Ιωαννίδη που στάθηκε η αιτία να χάσουμε τη μισή Κύπρο με την ανοχή των πολιτικών που τον διαδέχτηκαν γιατί η Κύπρος "έπεφτε μακριά".

Τους χουντικούς δεν τους συγχωρήσαμε και τους τιμωρήσαμε με ισόβια και όταν "λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια".

Μετά ήρθανε οι πολιτικοί με την υπόσχεση να φέρουν την ελευθερία και φέρανε την οχλοκρατία, την ασυδοσία και άρχισε το ξήλωμα των υποδομών που με τόσο κόπο είχε καταφέρει η ιδιωτική πρωτοβουλία να στήσει.

Πάνε τα ναυπηγεία, πάει η τράπεζα Αττικής του Ανδρεάδη, πάνε όλες οι βιομηχανίες που δίνανε ψωμί στους εργαζόμενους.

Το πόσες βιομηχανίες κλείσανε δεν θα τις αναφέρω μία μία γιατί είναι χιλιάδες. 

Το ποιοί κατέστρεψαν τη βιομηχανία και όλους τους απολυμένους τους κάνανε δημόσιους υπαλλήλους και φούνταρε το δημόσιο μαζί με την ιδιωτική πρωτοβουλία, τους ξέρουμε αλλά δεν τους τιμωρήσαμε.

Κωνσταντίνος Καραμανλής και Αντρέας Παπανδρέου μας δουλεύανε ψιλό γαζί με το "βυθίσατε το Χόρα". Απάτη για να ρίχνουνε στάχτη στα μάτια του κόσμου.

Δεν ήταν πρωτοφανές φαινόμενο το δούλεμα του Κώστα με τον Αντρέα, αλλά συνέχεια από την εποχή του Γιώργου του πατέρα του Αντρέα, που το έπαιζε δημοκράτης και ήταν "και με τον χωροφύλαξ και τον αστυφύλαξ".

Τον ένα τον αποκαλέσαμε εθνάρχη τον άλλο γέρο της δημοκρατίας και τον Αντρέα, ο άνθρωπος με το ζιβάγκο και το ουίσκι στο χέρι.

Σ' αυτόν το κάτω κεφάλι έφαγε το πάνω, αποκατέστησε λίγους και κατάστρεψε εμάς τους πολλούς. 

Αυτούς αντί να τους τιμωρήσουμε, δώσαμε τα ονόματά τους σε δρόμους και πλατείες για να τους τιμήσουμε. Οι βλάκες!

Και αυτοί καγχάζουν με την τύφλα μας από κει που είναι. Στον Αγύριστο!

"Η παραγωγή βλακών δεν είναι ταξική, αλλά αφορά τον καθένα μας" όπως υποστήριζε ο νεοέλληνας κλασικός συγγραφέας Ευάγγελος Λεμπέσης (1906-1968). Σπούδασε στη Γαλλία και στη Γερμανία από το 1920-1930 και ήταν θαυμαστής του Νίτσε. Όμως δεν έγινε ούτε κομμουνιστής ούτε φασίστας έμεινε πιστός στον αστικό φιλελευθερισμό και έγραφε αλήθειες.

Με την αταξική βλακεία μας ακολουθούμε με κλειστά μάτια όλους όσους μας υπόσχονται πως δε θα πειράξουν τα συμφέροντά μας, την τσέπη μας και έτσι αντί να διαλέξουμε ανθρώπους να βοηθήσουν η πατρίδα μας να γλυτώσει από την καταστροφή, εμείς ψηφίζουμε αυτούς που θα μας δώσουν περισσότερα χωρίς να ρωτήσουμε ποτέ που θα τα βρεί. 

Και το χειρότερο ότι ψηφίζουμε πάλι και πάλι αυτούς που απέδειξαν πως δεν είναι ηγέτες, αλλά τενεκέδες ξεγάνωτοι.

Μετά ήρθε ο Σημίτης με τις δάφνες του καθηγητού Πανεπιστημίου και τις πλάτες του αδερφού του Σπύρου που ήταν αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας να μας σώσει. Και άρχισε η μεγάλη καταστροφή με τις δολοπλοκίες που έκανε με την Goldman Saks, μας έβαλε στην ΟΝΕ και τώρα τραβάμε τα μαλλιά μας από απελπισία.

Ας έρθουμε στο Γιωργάκη το γιο του Αντρέα που πήρε το δαχτυλίδι από το Σημίτη, τον κάναμε Πρωθυπουργό για να είναι ένας από μας κι' ας ήτανε Αμερικάνος κι' ας ήτανε βλάκας περισσότερο από εμάς. Αυτός κι' αν ήτανε!

Τον ψήφισε ο κόσμος γιατί του υποσχέθηκε λεφτά, πολλά λεφτά.

Άρχισε να υπογράφει αβέρτα τα μνημόνια που του έβαζαν μπροστά του οι οικονομικοί δολοφόνοι και αυτός δολοφόνησε τον ελληνικό λαό.

Η ΝΔ κατηγορούσε το ΠΑΣΟΚ για ανικανότητα και αντάλλασσαν ωκεανούς ύβρεων και μετά μπροστά στο κοινό πολιτικό τους συμφέρον τα ξεχάσανε όλα και κυβερνήσανε αγκαλίτσα.

Και εκεί που ο Σαμαράς ήταν να σκίσει τα μνημόνια αυτά πολλαπλασιάστηκαν, μας φέρανε το PSI και έχασε ο κόσμος τις οικονομίες του και εμείς το 40% της σύνταξής μας. Η Ελλάδα άρχισε οικονομικώς να καταρρέει τα μαγαζιά κλείνανε το ένα πίσω απ' τ' άλλο, ο κόσμος έμεινε στο δρόμο χωρίς εισόδημα χωρίς υγεία χωρίς παιδεία, χωρίς ελπίδα.

Και να σου ξαφνικά ο Τσίπρας μετά τη λαίλαπα των Σαμαροβενιζέλων να υπόσχεται σωτηρία.

Και τρέξανε όλοι στις κάλπες να ψηφίσουνε τον Μεσσία που θα έσκιζε επί τέλους τα μνημόνια και θα έκανε τους τοκογλύφους να χορέψουν πεντοζάλι και το μόνο που κατάφερε είναι να μην αλλάξει τίποτα κι' εμείς να χορεύουμε έξι χρόνια τον "πυρίχιο"

Ας φυλαχτούμε όλοι μας όσο είναι καιρός και να μη φάμε από τους λωτούς της Κίρκης και γίνουμε κι' εμείς γουρούνια.

Θυμηθείτε επί τέλους τι μας προσέφεραν σα σύνολο όλοι αυτοί που τους πιστέψαμε για Μεσσίες, καταμερίστε ευθύνες και φτύστε τους αναλόγως.