Ζόμπι κυβερνήσεις για ζόμπι λαούς. Η αλήθεια πίσω από τη νέα συμφωνία για την δήθεν κλιματική αλλαγή.

Και μόνο από το γεγονός ότι χαιρέτησε τη συμφωνία που κλείσανε στο Παρίσι ο Ομπάμα και χάρηκε πολύ με αυτήν και το ίδιο έκανε και η Κριστίν Λαγκάρντ του ΔΝΤ, μπορεί να συμπεραίνει κανείς ότι κάτι κακό υπέγραψαν οι μαριονέττες της παγκόσμιας διοίκησης.

Την τελευταία φορά που υπέγραψαν κάτι σχετικό, ήταν τον Δεκέμβριο του 1997 στην συμφωνία του πρωτοκόλλου του Κυότο στην Ιαπωνία. Η συμφωνία εκείνη, ήρθε προς εκπλήρωση των υπογραφών που έπεσαν το 1992 στο Ρίο Ντε Τζανέϊρο, όταν υπεγράφη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ η περιβόητη Ατζέντα 21.

Τώρα, τον Δεκέμβριο του 2015, μετά από την σχετική αποτυχία των μέτρων που είχαν πάρει, επικαιροποίησαν την δράση τους, σύμφωνα με τις τρέχουσες συνθήκες.

Μόνο που θα πρέπει να πούμε, ότι η μη πλήρης επιτυχία του πρωτοκόλλου του Κυότο, δεν αφορά το ότι υπερθερμάνθηκε ο πλανήτης, αφού τέτοιο πρόβλημα ουδέποτε υπήρξε, αλλά αφορά το ότι δεν προωθήθηκε όσοι έπρεπε η παγκόσμια χούντα, σε συνδυασμό με την πλήρη κατάργηση του δικαιώματος των ανθρώπων να έχουν ιδιωτική περιουσία, ελευθερία άποψης, ελευθερία μετακίνησης και ελευθερία στην εκπαίδευση.

Η νέα συμφωνία, δεν θα δει επισήμως το φως της δημοσιότητας, γιατί δεν πρόκειται καν περί συμφωνίας, αλλά περί νέας δέσμευσης των μαριονεττών της νέας τάξης να υποβαθμίσουν ακόμη περισσότερο το βιοτικό επίπεδο του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η απάτη της δήθεν υπερθέρμανσης του πλανήτη, δεν τους έκατσε και το γύρισαν στην δήθεν κλιματική αλλαγή, νομίζεις και νοιάζονται τα παγκόσμια λαμόγια για το καλό μας.

Έρχονται νέοι φόροι, κατάργηση του δικαιώματος δεύτερης κατοικίας και περισσότερου από ένα αυτοκίνητα, μεγαλύτεροι φόροι για τα παιδιά, επιβολή μεγάλων προστίμων για όσους δεν έχουν καλή βαθμίδα ενεργειακού πιστοποιητικού και επιβολή από μέρους των κυβερνήσεων όλων των μέτρων της Ατζέντας 21 που δεν εφάρμοσαν ως τώρα.

Ζόμπι κυβερνήσεις, που αγωνίζονται να εκτελέσουν αυτά που λένε τα αφεντικά και ζόμπι λαοί, που αποχαυνωμένοι πιστεύουν ακόμη, ότι είναι δυνατόν να τους σώσουν οι πολιτικοί, που τους έχουνε παραμυθιάσει ξανά και ξανά και τους οποίους οι κοσμοκράτορες καίνε τον ένα μετά τον άλλο στην προσπάθεια προώθησης του σχεδίου τους για την παγκόσμια χούντα.

Παίζουν λοιπόν οι κοσμοκράτορες τα ρέστα τους, επιστρατεύοντας κάθε τυχάρπαστο πλάσμα, φτιαγμένο όπως έλεγε ο Πλάτων, από κάθε είδους υλικό, για να το βάλουνε στην εξουσία και να τους κάνει τη βρώμικη δουλειά.

Ζόμπι λοιπόν κυβερνήσεις, για ζόμπι λαούς.