ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ

Σελίδες

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα τσίρκο που το έλεγαν κυβέρνηση


Ήταν ένα τσίρκο που το έλεγαν Μαξίμου. Ωραίο τσίρκο, με ακροβάτες, άγρια θηρία και κυρίως εξαιρετικούς κλόουν που θεωρούν μάλιστα εαυτόν υπουργό και ξαφνικά με τη (μη) συμφωνία στο Eurogroup είδαν το φως, τη θεραπεία δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν (με τη βιβλική έννοια βεβαίως-βεβαίως).

«Ήρθε το τέλος των δεινών του ελληνικού λαού», για τα οποία σφοδρώς κόπτεται, διακηρύσσει εις εξ αυτών. «Λιτότητα τέλος», ανακράζει άλλος. Το μόνο που αυτές οι αναφορές όμως φέρνουν στο μυαλό όποιου διαθέτει στοιχειώδη μνήμη είναι το μοιραίο 2015 και οι αντίστοιχες αναφορές του κ. πρωθυπουργού μας ότι μνημόνιο πλέον δεν υπάρχει, ότι η τρόικα δεν υπάρχει επίσης πια – την πάτησε το τραίνο; Ναι, και αναγεννήθηκε εκ της τέφρας της ως «θεσμοί».

Κι όμως η «φιλτάτη» τρόικα την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου θα είναι εδώ. Θα χτυπήσει την πόρτα και θα ζητήσει αυτά που ζητούσε και πριν την «εξαιρετική συμφωνία» που επετεύχθη στο Eurogroup, ως σα να μην υπήρξε ποτέ.

Διότι οι «κουτόφραγκοι» δεν υποχώρησαν και σε πολλά. Η κυβέρνηση των ξεθωριασμένων κόκκινων γραμμών συμφώνησε σε όλα, απλώς και μόνο για να επιστρέψει η βαπτισμένη σε «θεσμούς», τρόικα και να ξαναρχίσει το γαϊτανάκι της… σκληρής διαπραγμάτευσης από την πτωχή πλην τίμια κόρη Κυβέρνηση.

Τo Eurogroup ήταν επιτυχία μόνο κατά το γεγονός ότι η υπόθεση δεν τινάχθηκε από τώρα στον αέρα. Τίποτα όμως δεν προδιαθέτει ότι θα έχει τελικά ευτυχή για τη χώρα κατάληξη.


Ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής ήδη ψαλίδισε τα φτερά των ανόητων που τολμούν και μιλούν για πολιτική διαπραγμάτευση και τέλος της λιτότητας, δηλώνοντας πως τα δύσκολα είναι μπροστά και το κλείσιμο της αξιολόγησης είναι ακόμα αβέβαιο.

Ακόμα χειρότερα θα είναι δε τα πράγματα στην γ’ αξιολόγηση, αν φυσικά φτάσουμε ποτέ εκεί. Η τρόικα έρχεται, το ΔΝΤ εμμένει στις θέσεις του, και εδώ κάποιοι ονειρεύονται ξεσκέπαστοι πλάι στη γαλάζια θάλασσα σα να βρίσκονται σε σχολική εκδρομή μετά από επιτυχή σχολική κατάληψη.

Η χώρα όμως δεν είναι σχολείο και ο ηγέτης δεν θα πρέπει, τουλάχιστον, να νιώθει ως πρόεδρος δεκαπενταμελούς που μπορεί να εκβιάζει τους καθηγητές κρατώντας τα κλειδιά. Διότι, αρέσει δεν αρέσει, στην προκειμένη, τα κλειδιά τα κρατούν άλλοι, οι οποίοι μπορούν να είναι όσο καλοί ή κακοί θέλουν, εφόσον αυτοί πληρώνουν.

Και ούτε έχει λογική να αναμένουμε τα θαύματα εξ ουρανού να συμβούν και να βγει ο Μάρτιν στη Γερμανία. Γιατί ακόμα κι αν ο συμπαθής – σε ορισμένους, μέχρι να εκλεγεί, ως είθισται – Σουλτς βγει πρώτος δεν θα είναι αυτοδύναμος και μάλλον δεν θα είναι σε θέση να ρισκάρει πολλά για τα μαύρα μάτια του Αλέξη μας.

Εκτός αν η κυβέρνηση ποντάρει σε νίκη της ακροδεξιάς στην Ολλανδία και ενδεχομένως και στη Γαλλία. Αν είναι έτσι καλό θα ήταν να το πει και να μη μιλά αόριστα περί αλλαγών συσχετισμών στην Ευρώπη. Διότι αν βγει ο μουρλός Βίλντερς στην Ολλανδία η πρώτη που θα χάσει θα είναι η Ελλάδα. Το ίδιο και αν βγει η εκλεκτή Πούτιν στη Γαλλία, η ακροδεξιά Μαρίν Λε Πεν.

Βέβαια υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο η λαοπρόβλητος κυβέρνηση να καταφύγει σε ένα νέο καραγκιοζιλίκι τύπου δημοψηφίσματος όπου πλέον, ακόμα και συγκαλυμμένα, το ερώτημα θα είναι ευρώ ή δραχμή με ό,τι η κάθε επιλογή συνεπάγεται. Αν και κάποιοι λένε «δεν σας παίρνει» για λόγους άλλους, πέραν της επιβίωσης. Τι να εννοούν άραγε;

Το κατενάτσιο που από το 2015 εφαρμόζει η κυβέρνηση διαπραγματευόμενη «σκληρά», είτε με Γιάνη, είτε με Ευκλείδη, απλά δεν ωφελεί τη χώρα. Της δίνει μόνο παρατάσεις χρόνου ανάπαυσης των τρυφερών τους – μεγαλωμένων όχι στο πηλοφόρι και το μυστρί που θα νόμιζε κανείς – οπισθίων επί του πρωθυπουργικού και των υπουργικών θρόνων.

Η χώρα όμως την ίδια ώρα καταστρέφεται και οι εχθροί της καραδοκούν, ενώ αν κρίνει κανείς από τον ανεγκέφαλο Νίκο Φίλη που δεν ξέρει να ξεχωρίσει τις εξοπλσιτικές από τις αμυντικές δαπάνες (πίστεψε γνήσια το κορόιδο ότι θα δοθούν τα ποσά που λέει για τα F-35… αν τα δει να μας σφυρίξει) και πετάει τη μία μπούρδα πίσω από την άλλη, οι προβλέψεις δεν μπορούν παρά να είναι αρνητικές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου