Αυτό που τρομάζει περισσότερο με την παρούσα κυβέρνηση είναι η ευκολία και η βεβαιότητα με την οποία υποστηρίζει μεγάλα ψέματα. Η εμπειρία διδάσκει πως τέτοιο πάθος και ευκολία χρησιμοποιούν μόνο τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Αυτό είναι το στοιχείο που τρομάζει πολλούς και καταλήγουν στο συμπέρασμα πως είτε πρόκειται περί ηλιθίων είτε έχουν άλλα σχέδια στο μυαλό τους...
Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα όμως έχουν δυο βασικά όπλα με τα οποία επιβάλλονται: τον φόβο και την προπαγάνδα. Φόβος σημαίνει απόλυτος έλεγχος κατασταλτικών μηχανισμών (αστυνομία-στρατός) και παρουσία παραστρατιωτικών μηχανισμών. Δεν υπάρχουν ενδείξεις πως συμβαίνει κάτι τέτοιο και ούτε αντικειμενικές συνθήκες για να συμβεί.
Προπαγάνδα σημαίνει απόλυτος έλεγχος της ενημέρωσης. Με την κρατική τηλεόραση να ξύνει πάτο στην τηλεθέαση και δυο - τρία περιθωριακά έντυπα που ούτε οι ίδιοι δεν ακούνε αυτά που λένε...
Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία...
Η κυβέρνηση μέχρι προχθές υποστήριζε σε όλους τους τόνους: "Ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα...".
Τη Δευτέρα στο Eurogroup συμφώνησαν κατ’ αρχήν να πάρουν νέα μέτρα που αφορούν μεταξύ άλλων τη μείωση του αφορολόγητου και περικοπές στις συντάξεις.
Ήτοι, μιλάμε για μέτρα αρκετών δισ. ευρώ, δηλ. όσο υπολόγιζαν οι δανειστές ότι θα είναι και το κενό που θα προκύψει για να βγει το πλεόνασμα του 3.5% του ΑΕΠ.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει όμως πως κατάφερε η συμφωνία να έχει και αντίμετρα που εκμηδενίζουν τις επιβαρύνσεις. Ήτοι, κάποιες μειώσεις ΦΠΑ και λοιπών φόρων που θα εξισορροπούν τις απώλειες των μέτρων...
Αν το άθροισμα μέτρων και αντίμετρων ήταν στο μηδέν, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να παρθούν νέα μέτρα τα οποία θα καλύψουν το δημοσιονομικό κενό που θα προκύψει με βάση τους στόχους.
Άρα, τα μέτρα θα αθροίζουν μεγαλύτερο αποτέλεσμα από αυτό που θα αφαιρούν τα αντίμετρα.
Παίζουν τον "παπά"
Είναι φανερό πως με τους όρους μέτρα αντίμετρα παίζουν τον "παπά". Προσπαθούν δηλ. να μπερδέψουν τους θεατές για το κάτω από ποιο χαρτί βρίσκεται η "φιγούρα", ο παπάς.
Τα μέτρα όμως είναι προληπτικά και θα εφαρμοστούν μετά το 2018, απλά οι δανειστές απαιτούσαν να ψηφιστούν από τώρα.
Η κυβέρνηση τη Δευτέρα το βράδυ είπε κατ΄ αρχήν ναι.
Αφού είπε ναι, γιατί δεν το έλεγε μερικούς μήνες νωρίτερα προκειμένου να είχαν αποφευχθεί οι συνέπειες της αβεβαιότητας στην οικονομία, τις τραπεζικές καταθέσεις και τα τραπεζικά "κόκκινα" δάνεια;
Γιατί με το "αριστερό" τους μυαλό δεν αντιλαμβάνονται πως δουλεύει η οικονομία, παρά μόνο όταν το επίπεδο του συναγερμού ανεβαίνει στο "κόκκινο".
Ήτοι, ένα βήμα πριν την κατάρρευση.
Αφού είναι αποφασισμένοι να υπογράφουν ακόμη και τις "χαρτοπετσέτες" που τους βάζουν μπροστά, τότε γιατί καθυστερούν και πολλαπλασιάζουν τα προβλήματα στην οικονομία με αποτέλεσμα να χρειάζονται όλο και περισσότερα μέτρα στη συνέχεια;
Γιατί εκτός απ’ ό,τι δεν αντιλαμβάνονται τη ζημιά που κάνουν στην οικονομία, τρέμουν μην χάσουν την καρέκλα της εξουσίας και την κουτάλα που συνοδεύει αυτήν.
Καθυστερούν γιατί αμφιβάλλουν αν μπορούν να ελέγξουν τις αντιδράσεις στο εσωτερικό και κυρίως την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Το "θέατρο" της διαπραγμάτευσης μέτρων και των αντίμετρων που δήθεν τα συνοδεύουν, απευθύνεται στα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που βρίσκονται σε κατάσταση "διπολικής διαταραχής" σε σχέση με αυτά που κάνουν και αυτά που έλεγαν για δεκαετίες.
Τραβάνε τη διαπραγμάτευση μέχρι εσχάτων και όταν αρχίζουν οι τράπεζες να κατεβάζουν ρολά και αναδύεται ο κίνδυνος της στάσης πληρωμών "πουλάνε" το παραμύθι του μικρότερου κακού που σημαίνει η συμφωνία.
Το "θέατρο" απευθύνεται μόνο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα γιατί στην κοινωνία πλέον η αποδρομή της επιρροής της κυβέρνησης είναι ανεπίστρεπτη. Κανένας πολιτικός και κόμμα δεν κατάφερε να αντιστρέψει και να ανατρέψει ποσοστά εναντίον του που ξεπερνούν τα 2/3 της κοινής γνώμης.
Από τα τρία σενάρια που λέγαμε την περασμένη Δευτέρα (τελευταία φορά) η κυβέρνηση φαίνεται να απορρίπτει εκείνο της ρήξης και της προσφυγής σε πρόωρες εκλογές εντός του πρώτου τριμήνου.
Μένει να δούμε τις προσεχείς εβδομάδες, αν η κυβέρνηση θα πάει σε συμφωνία σύντομα ή θα τρενάρει την κατάσταση για να πέσει κοντά στις γερμανικές εκλογές.
Αυτό θα εξαρτηθεί από τις αντιδράσεις που θα εκδηλωθούν τις επόμενες μέρες από βουλευτές και κομματικά στελέχη.
Οι ενδείξεις συγκλίνουν πως οι γερμανικές εκλογές θα γίνουν με το ελληνικό πρόβλημα σε καταστολή.
Το ελληνικό πρόβλημα στην καλύτερη περίπτωση θα ανακύψει μετά τις γερμανικές εκλογές, το αργότερο το 2018.
Στη χειρότερη περίπτωση θα προκύψει νωρίτερα αν "σκαλώσει" είτε στη Βουλή είτε στην οικονομία, που μοιάζει όλο και περισσότερο με γαϊδούρι υπερφορτωμένο και αν πάσα στιγμή μπορεί να παραδώσει και το λίγο "πνεύμα" που έχει απομείνει...
Μην περιμένετε "θαύματα"... τον "παπά" παίζουν πάνω από το κουφάρι της οικονομίας και της χώρας...
Υ.Γ.: Με τα περί ανάπτυξης με επενδύσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας δεν αξίζει να ασχοληθούμε. Η Παγκόσμια Τράπεζα εν αντιθέσει με το ΔΝΤ ασχολείται με χώρες που χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια, ιδίως της Αφρικής..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου